Tails of Iron 2: Wymagająca platformówka powróci jeszcze podobniejsza do „Gry o tron”

Pierwsze Tails of Iron stanowiło udane połączenie platformówki 2D z wymagającymi mechanizmami walki w stylu Dark Souls (choć twórcy bardziej powoływali się na inspirację Hollow Knightem). Przy okazji była to przejmująca opowieść dark fantasy ze szczurami w roli głównej, wyraźnie wzorowana na „Grze o tron”. W tym roku mamy otrzymać kontynuację zatytułowaną Whiskers of Winter, która zapowiada się na podręcznikowy sequel. Taki, w którym wszystkie najmocniejsze atuty pierwowzoru zostały zachowane i co najwyżej dodatkowo uwypuklone lub zaprezentowane na szerszą skalę.

Akcja Tails of Iron 2: Whiskers of Winter rozgrywa się po wydarzeniach z pierwszej części, w której jako dzielny, antropomorficzny szczurzy król Redgi wyruszaliśmy na krucjatę przeciwko złym żabom, które najechały jego królestwo i zabiły ojca. Tym razem trafiamy na skutą lodem północ Ratdomu. Po setkach lat spokoju powróciły złowrogie nietoperze i już na wstępie zabijają Strażnika Północy, a zarazem ojca naszego bohatera, młodego Arlo. Mroczne Skrzydła to – jak przyznał sam Jack Bennett – tutejszy odpowiednik białych wędrowców z „Gry o tron”. Twórcy zresztą nie kryją się z inspiracjami dziełami George’a R.R. Martina i tym razem chcieli pójść w jeszcze mroczniejszą stronę.

Na pierwszy rzut oka Whiskers of Winter wygląda identycznie do poprzednika. Zachowano charakterystyczną oprawę wzorowaną na europejskich drzeworytach, szczury wciąż wydają zabawne dźwięki podobne do gry na flecie na bardzo początkującym poziomie, a narratorem całej historii ponownie jest Doug Cockle, który użyczał głosu Geraltowi w angielskiej wersji Wiedźmina. Diabeł tkwi jednak w szczegółach.

Tym razem czeka nas nie pięć, a aż siedem krain do zbadania, a podróżowanie po nich znacznie usprawni możliwość sprintu oraz huśtania na specjalnym haku. Ponadto w każdej chwili będziemy mogli podejrzeć mapę każdego obszaru, a nie tylko tego, na którym obecnie się znajdujemy, co powinno ułatwić nasze polowania. Ciekawą nowością ma być też system dnia i nocy, które wpłyną m.in. na napotykanych przeciwników.

Najważniejsze zmiany objęły system uzbrojenia. Przede wszystkim teraz będziemy mogli zmieniać je w locie w dowolnym miejscu. To ważna nowość, ponieważ w Whiskers of Winter każdy oręż będzie miał wskaźnik ostrości malejący z każdym atakiem. Znacznego rozszerzenia doczeka się personalizacja broni: dzięki zbieranym materiałom od teraz będziemy mogli nadawać nowe cechy i obrażenia związane z żywiołami za sprawą specjalnych drzewek.

Sama walka będzie równie wymagająca co w „jedynce”, ale dzięki usprawnieniu animacji i dodaniu większej liczby klatek ma się ją prowadzić jeszcze sprawniej. Oczywiście nie zabraknie też starć z bossami. Już pierwszy pojedynek z hrabią Mrocznych Skrzydeł, który zamordował ojca Arlo, zmusza gracza do ogarnięcia pionowej perspektywy, co raczej nie zdarzało się w pierwszym Tails of Iron, ale budzi od razu skojarzenia z Hollow Knightem.

W innym starciu twórca demonstrował mi, jak odcięcie ogona przeciwnikowi może powstrzymać go przed wykonywaniem ataku pewnego typu. Mało tego, taki ogon możemy potem zanieść do naszego zamku i użyć do wzmocnienia naszej broni. Sam zamek również zostanie znacznie rozbudowany w stosunku do poprzedniej odsłony. Będziemy mogli na różne sposoby go ulepszać, a także konstruować nowe elementy, by zyskać dostęp do potężniejszych przedmiotów, pułapek czy posiłków z kuchni.

4
zdjęć

Tails of Iron 2: Whiskers of Winter ukaże się jeszcze w tym roku na PC, PS4 i PS5, Xboksach Series X/S oraz Nintendo Switchu. Mimo łudzącego podobieństwa do pierwszej odsłony, zapowiada się solidna rozrywka dla fanów wymagających pojedynków i miłośników klimatów dark fantasy. Albo szczurów. Albo jednego i drugiego.