Pisząc Kroniki Myrtany [FRAGMENT]

Odpowiedź nie jest wcale oczywista; powyższy opis z powodzeniem można odnieść do dwóch inicjatyw.

„Czasem warto przelać odrobinę krwi dla realizacji wspólnych celów!”

Obie wyrastają ze wspólnego pnia. W 2015 roku SoulFire – gothicowa komitywa dotychczas tłumacząca zagraniczne modyfikacje – ruszyła z autorskim projektem. Obietnice profesjonalnego dubbingu, wierności kanonowi i przewietrzenia zastałych mechanizmów zaskarbiły Dziejom Khorinis kilkusettysięczną publiczność. Jednak po trzech latach prac Piotr „Dark” Czołnowski poróżnił się ze swoimi koordynatorami, czego pokłosiem stały się burze w mediach społecznościowych i publiczne spory o prawa autorskie do stworzonych już materiałów.

Po ogłoszonej w kwietniu 2018 schizmie oba zespoły zachowały prawa do szyldu SoulFire, ale to reżyser, którego wysiłki opisywaliśmy w ubiegłym wydaniu (CDA 06/2019, „Jak się Dzieje Khorinis”), zatrzymał tytuł moda. By nie wprowadzać fanów w błąd, jego byli koledzy przemianowali swoje dziełko na Kroniki Myrtany. Wiele zresztą wskazuje na to, że gdzie dwóch się bije, tam skorzystamy wszyscy.

„Chrząszczy już nie ma. Możesz wrócić do polerowania swoich imadeł, czy co tam robiłeś”

Mateusz Pawłowski, jeden z koordynatorów Kronik Myrtany, niechętnie wraca pamięcią do konfliktu z Czołnowskim. Jak jednak twierdzi: – Z perspektywy czasu nic lepszego, jak ten rozłam, nie mogło się wydarzyć. ­Owszem, jego zespół pozbył się większej części przygotowanego świata, ale zyskał sporo swobody twórczej. Obie ekipy zawarły zresztą dżentelmeńską umowę: assety stworzone przez tych, którzy pozostali przy Kronikach Myrtany, miały zostać usunięte z Dziejów Khorinis – i vice versa...

...o tym, jak działalność modderska może pomóc w znalezieniu pracy w gamedevie, o tworzeniu rozpolitykowanego, wiernego kanonowi świata, reformowaniu gothicowych mechanizmów i problemach z niemiecką technologią – przeczytacie w CDA 07/2019.