Godfall: Jaka piękna kata... nie no, aż tak źle nie jest [RECENZJE]

Godfall to ogromna niespodzianka. Pożycza walkę od God of Wara i ma wystarczająco dużo łupów, aby Diablo się rumieniło. Może wyglądać krzykliwie, ale jest przy tym dobrze zaprojektowany i wywołuje syndrom „jeszcze jednej rzeczy do zrobienia”.

Jeśli szukasz looter-slashera, który skupia się na podbijaniu statystyk i radości z oglądania wrogów cierpiących z powodu ulepszeń, na które ciężko pracowałeś, w Godfallu będziesz miał tego pod dostatkiem. Do tego całość wspierana jest świetnym systemem walki. Uderza w tę jedną tylko nutę i utrzymuje ją od początku do końca.

Godfall przez jakiś czas może być przyjemną i uroczą grą akcji opartą na zdobywaniu łupów, dopóki trwa, ale powtarzalność jej misji jest aż nazbyt widoczna jeszcze przed końcem kampanii, a w endgamie nawet jeszcze bardziej oczywista. Jego walka jest pełna decyzji do podjęcia i zdrowej mieszanki znanych oraz naprawdę nowatorskich mechanizmów, ale zbroje Valorplate nie różnią się od siebie aż tak bardzo pod względem rozgrywki, jak sugeruje to z początku ich wygląd. Bez interesującej historii ani bogatej puli różnorodnych treści cały wybór, jaki oferuje Godfall, nie daje nic więcej niż krótką i płytką zabawę.

Nawet jeśli grasz z innymi, mięsista walka Godfall w końcu zaczyna tracić wyraz, gdy kolejny raz bierzemy udział w identycznie wyglądającym starciu. To płytka gra wspierana przez przyzwoitą walkę, która musi zmagać się z niesieniem na barkach całości. Nieciekawe łupy zmieszane z monotonną i opartą na grindzie strukturą nie są dobrym połączeniem, a zabawy i satysfakcji, jakie płyną z przebijania się od bitwy do bitwy, nie wystarczy tutaj, aby dawać przyjemność dłużej niż kilka godzin.

Ospała, zbyt skomplikowana walka, komicznie cienka jak papier fabuła i liczne problemy techniczne sprawiają, że Godfall to nieudana pozycja w ofercie startowej PlayStation 5.