Need for Speed: Payback – Pierwsze recenzje sugerują, że jest co najwyżej nieźle

Need for Speed Payback wydaje się naturalnym rozwinięciem serii i jest to dobra wiadomość, biorąc pod uwagę to, że gra kończy się wielkim znakiem zapytania sugerującym potencjalną kontynuację. Choć skończyłem kampanię w około 15 godzin, warto zaznaczyć, że są w niej także tony aktywności dodatkowych i przedmiotów kolekcjonerskich, których nie udało mi się w tym czasie zebrać. Z łatwością mogę sobie wyobrazić siebie spędzającego przy Paybacku dwa razy tyle czasu, i to z uśmiechem na twarzy.

EA i Ghost Games zafundowali nam kwintesencję Need for Speeda, zbierając elementy, które zadziałały w przeszłości, w większości z sukcesami. Zbędna fabuła w ostatecznym rozrachunku ogranicza grę, ale moment, gdy świat staje wreszcie przed graczem otworem, jest świetny. Ściganie się w terenie uzależnia, a poszukiwanie wraków powinno zostać w serii na dłużej. To w znacznie mniejszym stopniu samochodowe RPG (oryg. CAR-PG) niż poprzednia część, jako że gracze są w stanie rozbudowywać swój garaż znacznie szybciej. Dodajmy do tego świetny edytor i aspekty społecznościowe, a kluczowe elementy Need for Speed: Payback utrzymają uwagę fanów przez dość długi czas.

Need for Speed: Payback z sukcesem powraca do korzeni rodem z "Szybkich i wściekłych", ale skupienie na grindzie i pięknym, ale pustym świecie sprawiają, że ostatecznie daleko mu do wielkości.

Need for Speed po raz kolejny zawodzi. Da się tu wyczuć rdzeń świetnej gry wyścigowej, a kiedy po prostu jeździsz po otwartym świecie, jest świetnie. System progresji zachęcający do grindu i prosta opowieść z logiką filmu klasy B odbierają jednak całą przyjemność. W Paybacku kryje się niezła gra, ale musisz przebrnąć przez wszystko inne, by się do niej dostać.

Nowy Need for Speed ma kilka problemów, które trzeba nazwać po imieniu: przesadny nacisk na loot boksy (i mikrotransakcje) oraz zepsuty system progresji, który w zbyt dużej mierze opiera się na losowości i grindzie. Fabuła jest godna pożałowania, pełna dwuwymiarowych postaci i żałosnych powiedzonek. Mając to na uwadze, trzeba przyznać, że zręcznościowy model jazdy jest przystępny i jak zwykle szalenie przyjemny, a otwarty świat jest ogromny i pełen aktywności, które zajmą cię na dłuższą chwilę. Aha, i spędzisz masę czasu w warsztacie, picując swoją furę.

Skupienie na grindzie tylko podkreśla banalność wyścigów w Need for Speed: Payback. Prosty, niemal staromodny model jazdy dostarczy okazjonalnych powodów do radości, ale ani przez chwilę nie pozwala uciec przed największymi wpadkami Paybacka, czyli niechęcią do oddawania ci steru w najbardziej ekscytujących momentach i ogólną przeciętnością, która przebija z każdej warstwy gry. Nie są to "Szybcy i wściekli", co jest rozczarowujące.