Gra z papieru i kartonu z Paszportem Polityki
Urocza Papetura budząca słuszne skojarzenia z Neverhoodem zdobyła nagrodę w kategorii Kultura cyfrowa.
Po raz 29 rozdano nagrody Paszportów Polityki. W atmosferze aż iskrzącej od licznych nawiązań do polityki ogłoszono zwycięzców w siedmiu kategoriach: film, literatura, teatr, sztuki wizualne, muzyka poważna, muzyka popularna i kultura cyfrowa. Nas szczególnie interesuje ta ostatnia nominacja, zwłaszcza że w gronie nominujących znaleźli się Iza Pogiernicka (lub jak wolicie 9kier) oraz Barnaba Siegiel (czyli również wam znany b-side).
W kategorii kultura cyfrowa nominowani zostali: Marcin Borkowski za wyjątkową produkcję Pendrive znaleziony w trawie, Tomasz Konrad Ostafin za Papeturę oraz Anshar Studios (reprezentowane przez Magdalenę Cielecką, Jakuba Kwintę i Marcina Rybińskiego), które w tym roku wydało Gamedeca.
Wygrał Tomasz Konrad Ostafin za „umiejętność budowania pięknych światów z papieru i światła”. Recenzję jego debiutanckiej gry Papetura znajdziecie w numerze 07/2021. Niżej podpisana wystawiła grze ocenę 9/10, doceniają kunszt autora i wyobraźnię.
Papetura tworzona była przez wiele lat, z czego spora jej część powstała całkowicie poza światem cyfrowym. Tomasz Ostafin nie ukrywa inspiracji Neverhoodem, dlatego postanowił wykreować świat w całości zrobiony ręcznie, z papieru i kartonu. Każdy element został rozrysowany i zaprojektowany, starannie wycięty, sklejony, wprawiony w ruch za pomocą drucików, a na koniec nagrany i wrzucony do programu graficznego.
W innych kategoriach zwyciężyli:
- Film - Aleksandra Terpińska
- Teatr - Dominik Strycharski
- Literatura - Łukasz Barys
- Sztuki wizualne - Ex aequo Jana Shostak oraz Mikołaj Sobczak
- Muzyka poważna - Teoniki Rożynek
- Muzyka popularna - Ralph Kamiński
- Kultura zdalna - Małgorzata Płysa i Mat Schulz
Od 2002 roku Polityka przyznaje też tytuł „Kreatora kultury”. W tym roku dostała ją Katarzyna Nosowska.
Rok temu Paszport Polityki otrzymali developerzy Marta Malinowska, Jacek Brzeziński i Artur Ganszyniec ze studia Different Tales, za grę Werewolf: The Apocalypse – Heart of the Forest.
Operuję padem jak nunchako, chociaż wolę chińskie sztuki walki. Nie ma gatunku gier, którego bym nie lubiła – są tylko takie, które szybciej mnie nudzą. Cenię dobrą opowieść, chociaż czasami wystarczy mi piękne uniwersum albo jak postać się przekonująco drapie. Pisałam wcześniej w Ja, Rock! i Polygamii, a gram od zeszłego wieku, co brzmi, przyznacie, poważnie.