[Sprawdzam] Dyskryminacja ze względu na rozmiar

Luke Muscat | PC | roguelike • nurkowanie • survival

Projektant mobilnych Fruit Ninja i Jetpack Joyride, Luke Muscat, zaproponował graczom coś na pecety – roguelike’ową grę o nurkowaniu i karmieniu Wielkiego Przedwiecznego. Istota siedzi sobie w proceduralnie generowanych głębinach, a zadaniem bohatera jest zdobycie jedzonka dla wielkiego głodnego stwora i dostarczenie mu go, zanim ten zniszczy okoliczne miasto. W międzyczasie protagonista eksploruje podwodne korytarze, gromadzi rozmaite zasoby, które może później przeznaczać na ulepszenia na powierzchni – trochę jak w Dave the Diver, bo tu również znajdziesz upgrade butli z tlenem czy możliwość zejścia głębiej bez poważnych konsekwencji – i odstrasza żyjące w morzu kreatury. Rzecz w tym, że na każdym kroku czuć mobilny rodowód twórcy; ze swoją prościutką, powolną rozgrywką, wyglądem zasobów oraz podstawową fizyką Feed the Deep spokojnie mogłoby być grą na telefon i być może wyszłoby mu to nawet na zdrowie. Znudziłam się już w trakcie pierwszej misji, więc po jej ukończeniu przesiadłam się na opisywane niżej Slot Waste.

Supermassive Games | PC, PS5, PS4, XSX, XBO | interaktywny film • QTE • horror

Gdyby ktoś przygotowywał horoskop dla mnie i interaktywnych filmów studia Supermassive Games, symbolem na skrzyżowaniu naszych znaków zodiaku musiałoby być złamane serce, deszczowa chmura, smutna minka czy inny symbol niekompatybilności. Ze wszystkich gier, które miałam okazję testować – a więc każdej oprócz The Devil in Me – ukończyłam jedynie The Quarry, i to tylko dlatego, że umówiliśmy się na maraton ze znajomymi. Nie dotarłam do napisów Until Dawn, Man of Medan i Little Hope, a powody są, myślę, dwa: po pierwsze fabuła i rozgrywka nie wciągają mnie na tyle, bym z niecierpliwością wyczekiwała kolejnych wydarzeń, a po drugie scenariusze okazują się odrobinę za długie. Gdybym była wkręcona, mogłabym siedzieć choćby piętnaście godzin; w obecnej sytuacji woda jest zbyt zimna, by nadawała się na długą, przyjemną kąpiel. Z House of Ashes jest podobnie, a na niekorzyść gry działa także nieporywająca militarna konwencja. Po jakichś 40% historii nie mam wielkiego parcia na to, by poznawać dalsze losy bohaterów. I żeby nie było – lubię interaktywne filmy z QTE; serię The Walking Dead pożarłam bez przystanków, w Tales of the Borderlands się zakochałam. W przypadku Supermassive tej chemii brakuje.

pickpanpuck productions | PC | eksperymentalna • krótkometrażowa • surrealizm

Nie mam pojęcia, co napisać o tej eksperymentalnej krótkometrażówce oprócz tego, że jest dziwniejsza niż wszystko, co testowałam w tym roku, z Clickolding włącznie. Slot Waste może być odczytane jako metafora recyklingu albo jako zestaw przypadkowych minigierek, których twórca – tajemnicze pickpan productions – naczytał się za dużo „Wyspy doktora Moreau”. Slot Waste jest zaskakująco ładne i dobrze animowane, jak na taki niewielki, mało znany projekcik, a kolejne, niewyjaśniające niczego sekwencje (takie jak traktowanie bydła laserem, uprawa i hodowla roślino- oraz zwierzęcopodobnych obiektów, łączenie rozmaitych elementów itp.) sprawiają, że ma się ochotę zobaczyć, do czego to wszystko prowadzi. Byłam zaintrygowana przez cały cykl produkcyjny przedstawiony w fabule, a po kuriozalnym finale jeszcze bardziej – szkoda tylko, że co nieco mnie ominęło ze względu na brak angielskich napisów.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do soboty po 12). Do zobaczenia!