[Sprawdzam] Liżę lody na antenie

WSS playground, xemono | PC | visual novel • streaming

Bardzo ciekawa, występująca pod dwoma tytułami nowelka, w której wcielasz się w partnera i menedżera początkującej streamerki. Organizujesz jej dzień, decydujesz o tematyce streamów i z jednej strony dbasz o cyferki, z drugiej o to, żeby utrzymywać zdrowie OMGKawaiiAngel i waszą relację na odpowiednim poziomie. Coś, co zaczyna się jak pełna różu i krindżu historyjka o zdobywaniu sławy, zarabianiu pieniędzy, mediach społecznościowych i metamorfozach w Sailor Twitch, skręca, niczym Doki Doki Literature Club, w ciemne alejki, które dopiero zaczynam eksplorować. Moja pierwsza rozgrywka okazała się niewypałem, bo gamingowe dziewczę nie było w stanie opłacić czynszu i po 10 dniach zostało wyrzucone na bruk, jednak za drugim razem – gdy postanowiłam na streamy erotyczne i ASMR – liczby wystrzeliły w kosmos. Obstawiam, że jestem mniej więcej w 2/3 fabuły, i mam dziwne przeczucie, że historia zmierza do autodestrukcji bohaterki, zwłaszcza że muzyka w tle leci coraz szybciej. Dowiem się niedługo, bo została mi pewnie nie więcej niż godzina. TLDR: streamowałam naprawdę wciągającą grę o streamowaniu, kiercepcja!

5am Games | PC, NS | logiczna • zabawa słowami

Nie miałam Letters wysoko w priorytetach na luty, ale tak się złożyło, że Lisa: The Painful nie chciała współpracować z OBS-em i musiałam szybko znaleźć zastępstwo. W grze stworzonej przez 5am Games, osadzonej wśród listów i konwersacji, bawisz się słowami, pokonując dzięki nim przeszkody na drodze bohaterki. Przenosisz w całości lub dzielisz na części magiczne wyrazy (z takiego „internship” wykopujesz „intern” i zostaje samo „ship”), wchodzisz w interakcję z postaciami oraz podejmujesz decyzje, towarzysząc bohaterce w dorastaniu. Brzmi to nieźle, ale realizacja jest taka sobie. Po pierwsze, choć Letters zdarza się podejmować trudne tematy, robi to w sposób bardzo naiwny i trudno nie mieć poczucia, że to gra dla dzieci. Po drugie mapy często oczekują biegania wte i wewte, co nie byłoby problemem, gdyby dało się poruszać na skróty (np. przez linie na papierze), a nie naokoło lub z wykorzystaniem długawych animacji. Po trzecie, najmniej ważne, nie kupiła mnie oprawa audiowizualna. Kiedy wreszcie bohaterka zacięła się w łódce, przenosząc jakieś słowo, i zorientowałam się, że ostatni autozapis wydarzył się 40 minut wcześniej, zirytowałam się i odpaliłam Slay the Spire.

Red Mount Media, Antarsoft | PC, PS5, PS4, XSX, XBO | przygodowa • horror

Szczątkowa, opowiadana przez znajdźki fabuła, o której nie wiedziałabym nic, gdyby nie opis na Steamie, do tego brzydkie, ciemne mapy, oszczędna oprawa dźwiękowa, nieintuicyjne fragmenty i powtarzalne komentarze bohatera o roślinach doniczkowych. Ellen nie zrobiło dla mnie dobrego pierwszego wrażenia i pewnie w ogóle nie trafiłoby do tego odcinka „Sprawdzam”, gdybym ograła w zeszłym tygodniu coś bardziej wartościowego. Jakimś cudem wytrzymałam z tym nudnym pikselowym horrorem dwie godziny, ale gdyby nie towarzystwo widzów, odłożyłabym go po kwadransie. Poddałam się ostatecznie, gdy uświadomiłam sobie, że uciążliwy brak sprintu nie jest ani fabularny, ani spowodowany włączeniem się klawiszy trwałych – w Ellen, choć powinien, po prostu nie działa mi Shift, przez co nie jestem w stanie uciekać przed stworami zamieszkującymi posiadłość Smithów. Duch zamordowanej dziewczyny najwyraźniej tymczasowo opętał mi klawiaturę, bo poza grą działa normalnie.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do czwartku od ok. 13, w piątki od ok. 18, w soboty od ok. 16). Do zobaczenia!