[Sprawdzam] Spotkanie po latach

Terry Cavanagh | PC, XSX, XBO, NS, iOS | taktyczna • kości • darmowe DLC

Żadna lipcowa zapowiedź nie ucieszyła mnie tak bardzo jak premiera darmowego update’u do Dicey Dungeons – czy raczej do „Kosteczek”, jak je pieszczotliwie nazywam. Klasy postaci znane z podstawowej wersji gry (wojownik, złodziej, odkrywczyni, robot, wiedźma, błazen) wracają do teleturnieju na spotkanie po latach i każda z nich dostaje jeden nowy odcinek. Gra się nimi inaczej niż w oryginale – przykładowo robot rzuca monetą, odkrywczyni zużywa sprzęt, a wojownik uczy się różnych rodzajów ćwiczeń. Najbardziej zaskoczyła mnie czarownica, bo jej misja, ponownie najtrudniejsza ze wszystkich, polega na... rozwiązywaniu łamigłówek tak, by zużyć cały ekwipunek i wykorzystać wszystkie kostki. To jedyna sekwencja, jakiej od piątkowej premiery update’u jeszcze nie zrobiłam. Przy okazji odkryłam, że przegapiłam dodatek halloweenowy z trzema nowymi wyzwaniami, więc spędzę chyba jeszcze więcej czasu z Kosteczkami – namawiać mnie do tego nie trzeba, bo to jedna z moich ulubionych gier taktycznych. Jeśli lubisz turową walkę i jakimś cudem nie masz Dicey Dungeons na dysku, koniecznie daj grze szansę.

Image Labo, Heaviside Creations | PC | przygodowa • dźwięki • krótkometrażówka • darmowa

Krótkometrażowa (ok. 15 minut) darmowa przygodówka stworzona na japońskim game jamie. Opowiada o słuchaniu dźwięków niesionych przez ocean i powtarzaniu ich za pomocą improwizowanych instrumentów – początkowo pojedynczych obiektów znalezionych na plaży, a później przedmiotów powstałych z połączenia innych. Resonance of the Ocean jest jednocześnie relaksujące oraz lekko mroczne. Nie wiadomo, dlaczego na wyspie mieszka zaledwie jedna osoba, kto wysyła sygnały dźwiękowe, czym są znaki wyryte na kamieniach oraz czego dotyczą ocenzurowane pamiętniki. Z fabuły wyziera jednak tęsknota za komunikacją i połączeniem z drugim człowiekiem. Sama mechanika łączenia przedmiotów w instrumenty jest prosta, zwłaszcza że niewiele jest interaktywnych obiektów, ale nie przeszkadza to w odbiorze. Gra jest ręcznie rysowana i całkiem ładnie udźwiękowiona – mnie osobiście najbardziej podobała się muzyka w menu.

Cellar Door Games | PC, XSX, XBO | platformowa • roguelike

Nie potrafię wskazać, co dokładnie przeszkadza mi w platformowym roguelike’u Rogue Legacy 2, ale niestety mi nie „siadł” i nie chce mi się w niego grać. Walka i zróżnicowanie broni zdecydowanie bardziej podobały mi się w Dead Cells czy Hollow Knighcie, nie polubiłam się z wyzwaniami, które miałam okazję zobaczyć, nie porywa mnie wreszcie mechanika umierania i odradzania się jako własne potomstwo. Wizualnie gra także do mnie nie przemawia, ale to akurat nie wpływa na moją ocenę, bo wprawdzie lubię stylowe produkcje, ale jestem względem grafików bardzo łaskawa – liczy się dla mnie głównie rozgrywka. Z klas najbardziej podeszły mi te najprostsze (wojownik, barbarzyńca); strzelanie z łuku na padzie okazało się niewygodne, a dlaczego mag nie może celować zaklęciami, nie mam pojęcia. Pograłam zaledwie dwie, może trzy godziny i widziałam tylko dwie krainy, jednak wiem, że tu moja przygoda z Rogue Legacy 2 się zakończy. Nie mam sentymentu do serii, bo nie grałam w oryginał, a jeśli wyjdzie „trójka”, też jej nie ruszę. Najbardziej podobał mi się rozwój zamku pomiędzy zgonami, ale niestety „runy” to dla mnie raczej żmudny wysiłek niż rozgrywka – a chyba nie tak powinno być.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do czwartku od ok. 13, w piątki od ok. 13 lub 18, w soboty od ok. 16). Do zobaczenia!