[Sprawdzam] Trzy odsłony piekła

Thing Trunk | PC | karcianka taktyczna • roguelite • kooperacja • wczesny dostęp

Kilka miesięcy temu miałam okazję ograć demo Hellcarda – nowej produkcji twórców Book of Demons – i po debiucie tytułu we wczesnym dostępnie natychmiast go kupiliśmy, bo wcale nie jest tak łatwo znaleźć co-opową karciankę. Mamy na razie za sobą jedno podejście i z dumą przyznaję, że już za pierwszym razem udało nam się przejść przez cały loch, choć nieraz miałam jednego hapeka. Ale będzie coraz trudniej. Wyobraź sobie Slay the Spire z hordami przeciwników, mechaniką bliskiego, średniego i dalekiego zasięgu oraz maksymalnie trzema bohaterami (wojownik, łucznik, mag) rozgrywającymi swoje tury jednocześnie. Także tu tworzysz build z artefaktów i kart oraz odwiedzasz pomiędzy walkami rozmaite miejsca, w których możesz się uleczyć czy rozwinąć. Grałam niewiele, ale to, co widziałam, podobało mi się bardzo. Szkoda tylko, że Thing Trunk poszło w stylistykę znaną z Book of Demons, bo jest ciemno i buro, a papierowe postaci też nie są zbyt piękne. Jest to jednocześnie zrozumiałe, ponieważ to część Return 2 Games, serii gier z różnych gatunków, osadzonych w tym samym uniwersum.

Ubisoft Düsseldorf | PC | RTS • ekonomiczna • city builder

Spędziłam przeszło tydzień z nowymi Settlersami i była to droga przez mękę. Z jednej strony powtarzalna, pełna grindu kampania i nastawienie rozgrywki na PvP, z drugiej – i to bolało mnie jeszcze bardziej niż projekty misji czy nieprzemyślana ekonomia – tragiczny stan techniczny, którego Ubisoft powinien się wstydzić. Po zeszłorocznych doświadczeniach z wczesną wersją wiedziałam, że mechanika mnie nie porwie, bo w ciągu 12 miesięcy nie da się wyczarować całkowicie nowej gry, ale nie sądziłam, że ekipa wypuści tak niedopracowanego gniota. Dość powiedzieć, że ukończenie meczu multiplayerowego graniczy z cudem, dopiero po dziewięciu dniach od premiery nie musiałam stawać na głowie, żeby w ogóle mieć dźwięk, a gra pełna jest rozmaitych błędów i wywala się regularnie w najróżniejszych sytuacjach. The Settlers: New Allies to niestety wielkie rozczarowanie, jedna z trzech najgorszych części serii, a jeśli chcesz wiedzieć więcej, zachęcam do zakupu nadchodzącego numeru CD-Action, w którym rozpisuję się na temat produkcji na czterech stronach.

Octavi Navarro | PC | point’n’click • krótkometrażowy horror

Podobały mi się wszystkie poprzednie gry z serii Midnight Scenes – a także inne krótkometrażówki stworzone przez Navarro, jak The Supper czy The Uninvited – i sądziłam, że teraz też tak będzie. Niestety From the Woods, będące zresztą, co mnie zdziwiło, sequelem The Nanny z 2021, jest bez dwóch zdań najsłabszą częścią Scen. Historia opowiadana jest z perspektywy pacjenta ośrodka psychiatrycznego, który opisuje swoją relację ze znanym z Niani, znalezionym po dziesięciu latach od zaginięcia Oliverem. Niestety opowieści, w przeciwieństwie do poprzednich odsłon, brakuje napięcia, momenty grozy można policzyć na palcach, a większość fabuły to niezbyt dobrze napisane dialogi chłopaka z lekarką oraz jego codzienne życie w placówce. Jeśli na horrorze – a już zwłaszcza krótkometrażowym, bo rozpisanym na godzinę-półtorej – spogląda się na zegarek i odlicza czas do końca, to naprawdę źle o nim świadczy. Nie pomagają także niepasujące efekty dźwiękowe, które rujnują klimat. Mimo to polecam poprzednie gry Navarro, mając jednocześnie nadzieję, że developer przypomni sobie, jak tworzyć produkcje może nie przerażające, ale intrygujące, dziwaczne i wciągające.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do czwartku od ok. 13, w piątki od ok. 13 lub 18, w soboty od ok. 16). Do zobaczenia!