[Sprawdzam] Zimowe przekąski (część 2.)

Impossible | I kwartał 2024 | PC | przygodowa • eksploracja • malarstwo

Pierwsze minuty gry – z kolorowaniem szaro-białego otoczenia – zrobiły na mnie raczej kiepskie wrażenie, ale westchnęłam tylko i postanowiłam dać Été szansę. I bardzo dobrze, bo kiedy gra trochę się rozkręciła, okazała się na tyle ciekawa, że wrzuciłam ją na listę życzeń. Podobają mi się w niej zwłaszcza eksploracja tętniącej życiem okolicy, do której postać właśnie się wprowadziła, oraz mechanika malowania, polegająca na wklejaniu zapamiętanych obiektów – ze zmianą kolorystyki, rozmiaru, obracaniem tych „stempli” czy prostymi warstwami. Gra oferuje prosty cykl dobowy, a w demie da się zobaczyć siedem dni. Sama widziałam tylko dwa czy trzy – nie wykonałam nawet pierwszego dużego zadania, czyli zarobienia, poprzez sprzedaż obrazów, pieniędzy na czynsz – bo po pierwsze w trakcie maratonu nie chciałam poświęcać tyle czasu na jeden tytuł (oj, nie śpieszyłam się, malując wróbla i martwą naturę...), a po drugie wolę poczekać na pełnoprawną premierę, planowaną na kolejny kwartał. Teraz jestem już przekonana, że będę chciała się z Été zapoznać, zwłaszcza że odpowiada mi także jego quasi-akwarelowa oprawa graficzna.

Bunstack, Abiding Bridge | premiera „wkrótce” | PC | opieka nad królikami • symulacja

Moja przygoda z królikami faktycznie była koszmarna, ale nie spodziewałam się, że spowoduje to mechanika połączona z brakiem balansu – myślałam, że fabuła skręci w mroczną stronę i wyhoduję jakieś lovecraftowe abominacje. Tymczasem moja postać, która nie chciała żadnego zwierzaka, została wkopana nie w jednego, ale dwa puchate długouche stworzonka, w dodatku parę! Ich ogarnianie – szczotkowanie sierści, sprzątanie kup, karmienie – było jeszcze w porządku, ale kiedy zwierzaki się rozmnożyły, nie byłam w stanie zrobić nic. Przeżarły wszystkie moje oszczędności i ciągle były głodne, nie nadążałam z czyszczeniem klatek, nie mówiąc już o wspomnianym szczotkowaniu. Choć dwoiłam się i troiłam, klikając z prędkością, której nie powstydziłby się Lee „Faker” Sang-hyeok, duże i małe króliczki były wiecznie niezadowolone, a w efekcie nie mogłam ich opchnąć kupującym. W przypadku Horribunnies było dokładnie odwrotnie niż w Été – początkowe pozytywne wrażenie szybko zostało zatarte przez niechęć. Kiedy demo się skończyło, odczułam ulgę i raczej wątpię, bym sięgnęła po pełną wersję. Szkoda, bo podoba mi się zarówno stylistyka gry, jak i potencjał zabawy genetyką.

stoneskip | premiera „wkrótce” | PC | przygodowa

Mam wobec Simpler Times mieszane uczucia. Z jednej strony swój zamysł, jakim jest przegląd pokoju bohaterki przed przeprowadzką, realizuje bardzo dobrze. Jest ładnie, w tle przygrywa sympatyczna muzyka, monologi postaci nagrano przyzwoicie, a przedmioty w pomieszczeniu – aparat, biurko z miejscem do rysowania, walkman, zdjęcia, gitara, zabawki, książki, kostka Rubika i wiele innych – wywołują w niej sentyment i nieraz skłaniają do anegdot. Z drugiej nie podoba mi się, jak rozwiązano poruszanie się bohaterki po pokoju, obracanie rzeczy jest niewygodne (przykładowo chciałam ułożyć pierwszą warstwę wspomnianej kostki i poddałam się bardzo szybko, bo trudno wybrać pożądaną oś i da się kręcić tylko w jedną stronę), a do tego fabule nie udało się mnie zainteresować. Nie obchodzi mnie bohaterka, nie obchodzi mnie jej dom i to, dlaczego oraz dokąd wyjeżdża. Simpler Times to jedna z setek czy nawet tysięcy produkcji w stylu Gone Home i ta konkretna niestety w żaden sposób się nie wyróżnia.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do soboty po 12). Do zobaczenia!