Publicystyka

Już graliśmy

Recenzje

Newsy

Zapowiedzi

Kultura

Jestem wielbicielem turówek i wszelkiej maści erpegów: zarówno klasycznych, jak i współczesnych. Do tego zdeklarowanym zwolennikiem tytułów dla jednego gracza, przy czym od tej zasady istnieje jeden poważny wyjątek – World of Warcraft. W Azeroth przesiedziałem więcej godzin, niż chciałbym przyznać, raz ciesząc się każdą chwilą, kiedy indziej zrzędząc na czym świat stoi. Nie wyobrażam sobie dnia bez książki (niemal zawsze fantastyki), za to spokojnie obyłbym się bez kina i seriali. Z CDA związany jestem od 2011 roku.

WoW: Dragonflight – recenzja. Są smoki, ognia nie ma 

Marvel’s Spider-Man: Miles Morales – recenzja. Pająków dwóch, a siary jednak nie ma

Dying Light 2: Bloody Ties – recenzja. Trochę więcej niż zwykła „arenówka”

New Tales from the Borderlands – recenzja. Kolorowy, bezsensowny bałagan

Zoria: Age of Shattering – już graliśmy. Małe, staroszkolne RPG

Evil West – już graliśmy. Zadziwiająca podróż do czasów Xboksa 360

Steelrising – recenzja. XVIII-wieczne Soulsy na każde nerwy

Asasyn powróci do cieni… ale najpewniej połowicznie [FELIETON]

Destroy All Humans! 2: Reprobed – recenzja. Powrót wulgarnego ufoka

Marvel’s Spider-Man – recenzja. Ponownie zwycięski, ale lekko zdyszany

Hard West 2 – recenzja. Diabelnie dobrzy ci rewolwerowcy

Warcraft III: Reforged – czy naprawdę było aż tak źle?

Outriders: Worldslayer – recenzja. Dobre, ale na chwilę

Diablo Immortal – czy granie na PC ma sens?

Songs of Conquest – już graliśmy. „Hirołsi” jak za dawnych lat

Paweł „Cursian” Raban

Teksty