Test klawiatury Corsair K70 RGB Pro. Byłaby rewelacyjna, gdyby nie jeden szczegół

Corsair K70 RGB Pro to jeden z najwyższych modeli w ofercie kalifornijskiej firmy (nad nim jest tylko wypuszczony jakiś czas temu K100), a w czołówce plasuje się nie tylko ze względu na cenę.

Głównym powodem jest zastosowana przez Corsaira technologia AXON, która pozwala włączyć tryb częstotliwości aktualizacji 8000 Hz. Oznacza to, że raportowanie odbywa się tu osiem razy szybciej niż w przypadku standardowych modeli gamingowych. Oprócz tego poprawiono czas odczytywania naciśnięcia klawisza i producent chwali się, że średnie opóźnienie w przesyłaniu sygnałów wynosi tu mniej niż 0,25 ms. Innymi słowy, klawiatura przestaje stanowić jakikolwiek problem w łańcuchu składającym się na ogólne “zamulenie” całego zestawu np. w grach sieciowych. Oczywiście nawet standardowe, pozbawione tej technologii modele nie powodowały wysokich lagów – tu jednak mamy jedno, niewielkie bo niewielkie, ogniwo mniej.

Corsair K70 RGB Pro

Oprócz tego dostajemy zaawansowane możliwości związane z oprogramowaniem iCUE. Podświetlenie – cóż, można klaskać na stojąco. Co prawda zabrakło tu iluminacji brzegowej, jak w K100, jednak korzystając z softu, możemy w trybie sprzętowym mieszać ze sobą do dwudziestu warstw z różnymi kolorami czy efektami, uzyskując unikatowe kombinacje. Całość zaś zapiszemy w urządzeniu – nową K70 wyposażono w 8 MB pamięci na profile z konfiguracją podświetlenia czy makrami.

Producent dopieścił jednocześnie prosów, którym takie wodotryski nie są potrzebne – z tyłu znajdziemy przełącznik trybu turniejowego. Jego aktywacja sprawia, że wszystkie dodatki stają się nieaktywne. Przestają działać makra i indywidualne ustawienia, podświetlenie zmienia się zaś na czerwone – tak, by nic nie odciągało uwagi od zmagań esportowych. To też dobry sposób na dezaktywację zaawansowanych opcji, gdy chcemy udostępnić komuś komputer, a boimy się, że przypadkowo coś nam namiesza. Ogółem: ciekawa i unikatowa funkcja, którą trzeba docenić.

Jeśli chodzi o wykonanie, to jest świetnie! Obudowa z czarnego szczotkowanego aluminium sprawia wrażenie solidnej, klawisze zaś są stabilne i nie chyboczą się pod palcami. Wygodę dopełnia świetna podstawka pod nadgarstki. Można wybrzydzać, że nie jest miękka, w praktyce jednak to nie przeszkadza i nie mam do niej żadnych zastrzeżeń. Cieszą również panel multimedialny i szerokie, wygodne pokrętło głośności, a także przyciski dodatkowe odpowiadające za wyłączanie klawiszy systemowych, zmianę profili oraz regulację jasności podświetlenia. Niestety, producent nie wygospodarował dodatkowych klawiszy na makra – te ostatnie zapisujemy na standardowych „klikaczach”.

Pod spodem rewolucji nie ma. Gniazdo USB-C znajduje się na tylnej ścianie, siłą rzeczy zabrakło więc „rynienek” do wyprowadzenia kabla w wybranym przez nas miejscu obudowy. Mamy za to dwustopniowe nóżki, a co za tym idzie – trzy możliwe kąty nachylenia korpusu klawiatury. Podpórki otwierają się na boki – nie sposób więc przypadkowo je złożyć, przesuwając urządzenie do przodu i do tyłu, co nagminnie zdarza się w modelach, w których elementy te zamocowano równolegle do tylnej krawędzi obudowy.

Jeśli chodzi o wady, to zanotowałem jedną, ale za to irytującą – mechaniczny pogłos klawiszy. Podczas wstukiwania tekstu co chwilę słychać charakterystyczny, metaliczny dźwięk, wydawany najprawdopodobniej przez sprężyny przełączników. Przypomina trochę odgłos kamertonu, ale wygasa zdecydowanie szybciej. Co ciekawe, różne klawisze przyczyniają się do jego powstania w różnym stopniu, ale gdy piszemy coś szybko, dzwonienie przełączników pojawia się niemal bez przerwy i jeśli coolery komputera nie pracują na podwyższonych obrotach, bez problemu to usłyszycie. To trzeci model, w którym odnotowałem takie zjawisko – wcześniej zwróciłem na nie uwagę w urządzeniach SPC Gear i Logitecha (choć tu było to bardziej dudnienie niż dzwonienie) – tyle że w przypadku K70 RGB Pro jest najgłośniejsze. Jeśli ktoś jest wyczulony na tego rodzaju przydźwięki, to powinien sprawdzić tę klawiaturę przed zakupem (oczywiście najlepiej egzemplarz, który zamierza zabrać do domu).

Nie licząc tego mankamentu, to naprawdę porządny, bardzo dobrze wyglądający sprzęt. Aluminiowa obudowa jest estetyczna, podstawka pod nadgarstki spasowana idealnie, wrażenie robią też opcje związane z oprogramowaniem i podświetleniem. Cieszy także odłączany kabel USB-C i przełącznik trybu turniejowego. Brakowało mi jedynie portu USB, którego często używam, by podpiąć inne akcesoria – w tej cenie powinien być standardem.

Znajdujący się z tyłu przełącznik turniejowy pozwala łatwo wyłączyć dodatkowe ustawienia sprzętu.

Cena: 800 zł, Corsair

Parametry • Dodatkowe klawisze: panel multimedialny, pokrętło głośności z wyciszeniem, jasność, profile, blokada klawiszy systemowych • Programowalne klawisze: wszystkie • Sposób podłączenia: odłączany kabel USB-C • Długość kabla: 180 cm • Przełączniki: Cherry MX Red, 45 cN, aktywacja 2 mm, skok 4 mm • Podstawka pod nadgarstki: twarda, pokryta tworzywem przypominającym gumę, przypinana magnetycznie • NKRO: pełne • Inne: przełącznik trybu turniejowego z blokadą, częstotliwość aktualizacji 8000 Hz, wewnętrzna pamięć na profile, makra i efekty świetlne, indywidualne podświetlenie klawiszy RGB, oprogramowanie iCUE • Wymiary: 444 x 160 x 40 mm • Waga: 1,15 kg