Ja uważam, że ze smokami to jest trochę jak z mieczami czy kotami. Jest wąskie znaczenie dla konkretnego „gatunku” i szerokie, bardziej potoczne znacznie dla całej „rodziny”
Odnośnie śmieszków „Ludzie relaksują się od swojego stresującego życia, grając w trudne, stresujące gry” – tak to działa i nie ma w tym nic dziwnego. „Przeżycie” „niebezpiecznej” przygody, gdzie w gruncie rzeczy ryzyko jest zerowe (bo przecież tak naprawdę nie umrzesz, ani nawet nie zostaniesz ranny) daje swoiste uczucie katharsis po problemach realnego życia, które z reguły są skomplikowane lub nudne i nie da się z nimi walczyć mieczem czy magią. Mój blog: adeptusrpg.wordpress.com
Skoro ktoś prowadzi nudne realne życie to powinien je zmienić na ciekawsze/sensowniejsze/pożyteczniejsze, a nie używać plasterków emocjonalnych w postaci giereczek.
Aha. Po pierwsze, rzecz w tym, że zostanie żołnierzem, sportowcem wyczynowym, czy astronautą wymaga wielu poświęceń, określonych umiejętności, wiąże się z określonym ryzykiem, a koniec końców i tak składa się głównie z nudnej rutyny.
Po drugie, jest coś takiego jak odpowiedzialność. Większość dorosłych osób ma jakieś zobowiązania, wobec krewnych, czy innych osób. Podejście „zamiast sobie pograć godzinę dzienne, rzucę wszystko i podążę za marzeniami, a dzieci/starzy rodzice/ktoś tam, niech sobie z głodu zdychają” to egoizm.
Po trzecie – ja wcale nie pisałem o nudzie. Wręcz przeciwnie. O rozładowywaniu stresu i nadmiaru negatywnych emocji w sztucznym, kontrolowanym, wirtualnym stanowisku. Choć nie mam nic przeciwko grom na nudę, pisałem o czym innym, a Ty się odniosłeś do czegoś innego.
Po czwarte – nudna praca też może mieć zalety. Może być ważna i potrzebna, może być opłacalna. Argument „nudzi Cię praca, zmień na sensowniejszą/pożyteczniejszą” jest dziwny. Praca piekarza jest dużo potrzebniejsza niż praca aktora czy sportowca, ale zdecydowanie mniej emocjonująca. Powiedziałbym, że zachodzi raczej relacja odwrotna – z reguły im praca potrzebniejsza, tym bardziej stresująca (czy to z powodu monotonii, czy obcowania z ludzkim nieszczęściem, czy swojego skomplikowania). Uprzedzając – sformułowanie „z reguły” bierze pod uwagę mniejszowościowe wyjątki.
Po piąte – każdy gracz używa gier jako „plasterka emocjonalnego”. Tak, Ty też. Skoro grasz, to znaczy, ze chcesz, a to znaczy, że gry dostarczają Ci jakiejś przyjemności, której nie znajdujesz gdzieś indziej. Inaczej byś nie grał. Jedyne gry, których podstawowym celem nie jest „bycie plasterkiem emocjonalnym”, to te czysto edukacyjne.
Po szóste – takimi samymi plasterkami są literatura piękna, teatr, czy film. Zresztą, katharsis zaczerpnąłem właśnie z teorii teatru starożytnego – w ten sposób Arystoteles opisywał pozytywne uczucie paradoksalnie wywoływane poprzez tragedie teatralne.
Po siódme – czego się k….a czepiasz? Nie chcesz grać, to nie graj./
Prof. S. Jonalista? A nudne życie wcale nie jest takie złe, o czym może zaświadczyć ci chociażby 1,5 miliona osób, które wolą takowe i przybyły do nas zza Bugu. Jak chcesz żyć w ciekawych czasach i otoczeniu, jedziesz raczej nad Dniepr i Don.
@portymb dzięki za poradę. Właśnie rzuciłem pracę i powiedziałem córce, że tata wyjeżdża do brazylii polowac na anakondy. Proszę tylko o twój kontakt by w przyszłosci mogła ci osobiście podziękować
Raczej nie Elder Ring.
To może być gra w której jest permadeath bo dwie pierwsze postacie zginęły i nie zaczynał nimi od nowa. Musi być wybór klas. Chyba jest otwarty świat, wioska goblinów itd. ale nie jest chyba proceduralne generowany, bo zawsze spotykał te same niedźwiedzie na początku. Mimo wszystko ciężko stwierdzić co to za gra.
Nierozwiązane od momentu startu nowej strony problemy z Nadgodzinami:
1. linki do źródeł: fotka z insta cosplayerki tak, ale reszta jest z internetu, dziennikarze się oburzają na innych za cytaty z własnych artykułów bez odnośników do źródła, a sami nie szanują innych twórców;
2. UX: fatalne skalowanie obrazków, brak przewijania klawiszami strzałek, przyciski nawigacyjne przyklejone na stałe po powiększeniu obrazka zmieniają położenie na ekranie; od dawna używam Imgura i wejście tutaj to jak cofnięcie się o 10 lat;
3. GIFy i filmy: kiedyś były, nie ma i pewnie już nie będzie;
4. „co to za gra?” to najczęstsze pytanie w komentarzach, powód to pkt. 1., ale może przynajmniej dodacie tagi?
Co do gifów i filmów – w „Sprawdzam” 9kier nie ma z tym problemu. Czy to chodzi o to, że w przypadku masowego umieszczania obrazków w wielu podstronach mogą pojawiać się jakieś kłopoty z wrzucaniem takowych? Dziwny problem, ale chyba do naprawienia?
CD-Action
![[Nadgodziny] Spróbuj skoczyć](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2022/03/11/200ef07c-3e37-48d9-bbdf-99a91bee210c.jpeg)
![[Nadgodziny] Nie mogę, wypiłem](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/06/03/299edf55-11b4-41b3-b639-150f55977b11.png){kind=small}
![[Nadgodziny] A idź z tym głupim nickiem](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/05/18/8cf3ff86-47cd-4bc7-a166-660cd6f4e008.png){kind=small}
![[Nadgodziny] Transfobia](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/05/12/8d53b352-4956-487a-88c7-262a75e397a6.png){kind=small}
![[Nadgodziny] Dość już mam gier tych](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/04/15/a88582c3-1ab2-4421-bcaf-9d9c6837781c.png){kind=small}
13 strona najlepsza. 4 reklamy 😀 A profesor Geralt chyba teraz ma na myśli Elden Ring, a nie Skyrima.
W Elden Ring są też „prawidłowe” smoki.
Nie zmienia to jednak tego, że „nieprawidłowe” też są.
Ja uważam, że ze smokami to jest trochę jak z mieczami czy kotami. Jest wąskie znaczenie dla konkretnego „gatunku” i szerokie, bardziej potoczne znacznie dla całej „rodziny”
Odnośnie śmieszków „Ludzie relaksują się od swojego stresującego życia, grając w trudne, stresujące gry” – tak to działa i nie ma w tym nic dziwnego. „Przeżycie” „niebezpiecznej” przygody, gdzie w gruncie rzeczy ryzyko jest zerowe (bo przecież tak naprawdę nie umrzesz, ani nawet nie zostaniesz ranny) daje swoiste uczucie katharsis po problemach realnego życia, które z reguły są skomplikowane lub nudne i nie da się z nimi walczyć mieczem czy magią. Mój blog: adeptusrpg.wordpress.com
Skoro ktoś prowadzi nudne realne życie to powinien je zmienić na ciekawsze/sensowniejsze/pożyteczniejsze, a nie używać plasterków emocjonalnych w postaci giereczek.
Aha. Po pierwsze, rzecz w tym, że zostanie żołnierzem, sportowcem wyczynowym, czy astronautą wymaga wielu poświęceń, określonych umiejętności, wiąże się z określonym ryzykiem, a koniec końców i tak składa się głównie z nudnej rutyny.
Po drugie, jest coś takiego jak odpowiedzialność. Większość dorosłych osób ma jakieś zobowiązania, wobec krewnych, czy innych osób. Podejście „zamiast sobie pograć godzinę dzienne, rzucę wszystko i podążę za marzeniami, a dzieci/starzy rodzice/ktoś tam, niech sobie z głodu zdychają” to egoizm.
Po trzecie – ja wcale nie pisałem o nudzie. Wręcz przeciwnie. O rozładowywaniu stresu i nadmiaru negatywnych emocji w sztucznym, kontrolowanym, wirtualnym stanowisku. Choć nie mam nic przeciwko grom na nudę, pisałem o czym innym, a Ty się odniosłeś do czegoś innego.
Po czwarte – nudna praca też może mieć zalety. Może być ważna i potrzebna, może być opłacalna. Argument „nudzi Cię praca, zmień na sensowniejszą/pożyteczniejszą” jest dziwny. Praca piekarza jest dużo potrzebniejsza niż praca aktora czy sportowca, ale zdecydowanie mniej emocjonująca. Powiedziałbym, że zachodzi raczej relacja odwrotna – z reguły im praca potrzebniejsza, tym bardziej stresująca (czy to z powodu monotonii, czy obcowania z ludzkim nieszczęściem, czy swojego skomplikowania). Uprzedzając – sformułowanie „z reguły” bierze pod uwagę mniejszowościowe wyjątki.
Po piąte – każdy gracz używa gier jako „plasterka emocjonalnego”. Tak, Ty też. Skoro grasz, to znaczy, ze chcesz, a to znaczy, że gry dostarczają Ci jakiejś przyjemności, której nie znajdujesz gdzieś indziej. Inaczej byś nie grał. Jedyne gry, których podstawowym celem nie jest „bycie plasterkiem emocjonalnym”, to te czysto edukacyjne.
Po szóste – takimi samymi plasterkami są literatura piękna, teatr, czy film. Zresztą, katharsis zaczerpnąłem właśnie z teorii teatru starożytnego – w ten sposób Arystoteles opisywał pozytywne uczucie paradoksalnie wywoływane poprzez tragedie teatralne.
Po siódme – czego się k….a czepiasz? Nie chcesz grać, to nie graj./
Prof. S. Jonalista? A nudne życie wcale nie jest takie złe, o czym może zaświadczyć ci chociażby 1,5 miliona osób, które wolą takowe i przybyły do nas zza Bugu. Jak chcesz żyć w ciekawych czasach i otoczeniu, jedziesz raczej nad Dniepr i Don.
@portymb dzięki za poradę. Właśnie rzuciłem pracę i powiedziałem córce, że tata wyjeżdża do brazylii polowac na anakondy. Proszę tylko o twój kontakt by w przyszłosci mogła ci osobiście podziękować
Jakiej gry dotyczy ta recenzja o zombie niedźwiedziach? Też Elden Ring?
Raczej nie Elder Ring.
To może być gra w której jest permadeath bo dwie pierwsze postacie zginęły i nie zaczynał nimi od nowa. Musi być wybór klas. Chyba jest otwarty świat, wioska goblinów itd. ale nie jest chyba proceduralne generowany, bo zawsze spotykał te same niedźwiedzie na początku. Mimo wszystko ciężko stwierdzić co to za gra.
Znalazłem dopiero wpisując w Google „Steam Lich Necromancer”. Ta gra to Soulash.
Nierozwiązane od momentu startu nowej strony problemy z Nadgodzinami:
1. linki do źródeł: fotka z insta cosplayerki tak, ale reszta jest z internetu, dziennikarze się oburzają na innych za cytaty z własnych artykułów bez odnośników do źródła, a sami nie szanują innych twórców;
2. UX: fatalne skalowanie obrazków, brak przewijania klawiszami strzałek, przyciski nawigacyjne przyklejone na stałe po powiększeniu obrazka zmieniają położenie na ekranie; od dawna używam Imgura i wejście tutaj to jak cofnięcie się o 10 lat;
3. GIFy i filmy: kiedyś były, nie ma i pewnie już nie będzie;
4. „co to za gra?” to najczęstsze pytanie w komentarzach, powód to pkt. 1., ale może przynajmniej dodacie tagi?
Co do gifów i filmów – w „Sprawdzam” 9kier nie ma z tym problemu. Czy to chodzi o to, że w przypadku masowego umieszczania obrazków w wielu podstronach mogą pojawiać się jakieś kłopoty z wrzucaniem takowych? Dziwny problem, ale chyba do naprawienia?
Filmy normalnie są wrzucane w innych tekstach, więc to nie jest problem strony.
coraz mniej ludzi piszę na tym portalu, nawet moja narzeczona nie każe mi pisać, że jestem hetero
Po zmianie layoutu strony zaglądam tu raz na miesiąc. A wcześniej co dzień. Zmiana na minus jak dla mnie.
Mi się podoba 😛