Treyarch kolejnym studiem oskarżanym o nieludzki crunch i złe traktowanie pracowników

Dopiero co mogliśmy przeczytać o tym, że Bungie postanowiło opóźnić aktualizację Destiny 2, aby uniknąć przesadnej eksploatacji swoich sił, a już musimy wrócić do branżowej codzienności. Tym razem za sprawą Treyarcha, jednego z trzech studiów zajmujących się kolejnymi CoDami, oraz warunków pracy podczas tworzenia czwartego Black Opsa. Jason Schreier z Kotaku rozmawiał bowiem z 11 pracownikami studia, zarówno byłymi, jak i wciąż tam pracującymi, i miał okazję wysłuchać ich skarg.

Główną przyczyną problemów wokół produkcji była podjęta przez górę na początku 2018 decyzja o pozbyciu się z gry kampanii (która swoją drogą nie miała być całkowicie singlowa, a rywalizacyjno-kooperacyjna) – decyzja, dodajmy, ogłoszona po 2 latach prac, a na kilka miesięcy przed premierą gry. Jako że podobnie drastyczne zmiany miały miejsce przy „trójce”, nastroje w zespole nie były najlepsze, szczególnie, że developerzy chwilę wcześniej crunchowali, żeby wyrobić się z demem tego trybu dla Activision. Jak powiedział jeden z pracowników:

W pierwszej chwili kampania nie miała zresztą zniknąć całkowicie, tylko stać się bardziej klasyczną, przeznaczoną tylko dla jednego gracza. Niestety, tutaj pojawił się kolejny problem: wydawca podjął decyzję o przesunięciu premiery z listopada na pierwszą połowę października, żeby uniknąć starcia z Red Dead Redemption 2. Dość szybko twórcy zdali sobie sprawę, że po prostu się nie wyrobią, stąd decyzja o całkowitym porzuceniu trybu singleplayer. Pojawiły się obawy, że fanom może to nie wystarczyć, jednak ogromna popularność battle royale przyniosła rozwiązanie.

Skończyło się to, jak się domyślacie, crunchowaniem. I to przez większą część 2018, po 64 godziny tygodniowo (cztery dni po 12h, piątki i soboty po 8; jeżeli coś było nie tak, siedziało się dłużej w weekend). Jednocześnie, co nie zawsze jest standardem, nadgodziny były płatne ekstra, jednak niekoniecznie dobrowolne. Nie wszyscy pracownicy znosili to najlepiej:

Dodajmy, że nawał pracy nie skończył się wraz z premierą.

Jednak najgorzej w firmie mieli w tym czasie testerzy – często pracujący na zleceniu, nietraktowani nawet do końca jako część zespołu, do tego pracujący za niskie stawki. Oznaczało to chociażby, że nie mieli udziału w premiach i bonusach za wyniki gry. Do tego zawsze byli traktowani jako ludzie z zewnątrz, nosili inne identyfikatory, pracowali na innym piętrze, w dużo większym tłoku, a do tego powiedziano im, że nie powinni rozmawiać z pracownikami innych działów (w rozmowie wspominali nawet o utrzymywaniu swoich znajomości w tajemnicy przed szefostwem), zabroniono im korzystania z usług kateringu etc. Najlepiej to widać na przykładzie jednej z imprez zorganizowanej w Treyarchu, o której opowiada jeden z testerów.

Wszystko to sprawiało, że pracownicy działu jakości nie czuli się przesadnie szanowani. Warto za przykład podać tutaj sytuację, gdy w środku lata nocna zmiana przez kilka dobrych tygodni musiała się dopraszać o zostawianie włączonej klimatyzacji – niby nic wielkiego, ale dobrze pokazuje stosunek, jaki do nich miał sam Treyarch.

Inną kwestią były też braki w komunikacji w studiu:

Treyarch skomentował całą sprawę dość ogólnikowo, zapowiadając w przyszłości zmiany mające poprawić zachowanie balansu między pracą a życiem. Firma jednocześnie zachęca swoich pracowników do zgłaszania wszelkich zastrzeżeń. Pytanie tylko, na ile zmieni to faktyczne warunki panujące w studiu i czy nie odciśnie się to ostatecznie na przyszłorocznym Call of Duty, które i bez tego miało już swoje problemy.