95
Recenzja cdaction.pl – Star Wars: The Force Unleashed II
Star Wars: The Force Unleashed II
wersja testowana: X360, j. angielski
wydawca: LEM
oficjalna cena: 239,99 zł
O pierwszym Star Wars: The Force Unleashed – spadkobiercy tradycji serii Jedi Knight – jego ojciec chrzestny Haden Blackman powiedział kiedyś: „rozpoczynaliśmy w dziesiątkę, tworząc zupełnie nowy zespół, zupełnie nowy engine, zupełnie nowe narzędzia integrujące trzy różne technologie – z jedną wcześniej nie mieliśmy do czynienia, dwie inne nigdy nie sprawdziły się w praktyce. Tworzyliśmy ją z myślą o nowych platformach, ale rozpoczynając nie mieliśmy nawet developerskiego 360 ani PS3”. Mimo to i mimo potężnych opóźnień tytuł odniósł niewiarygodny sukces, stając się najszybciej sprzedającą grą z uniwersum Star Wars i trafiając łącznie – po znów mocno opóźnionej premierze wersji na PC – do ponad 7 milionów graczy gotowych władać Mocą Uwolnioną.§
Niestety, nie dane nam będzie usłyszeć komentarza Hadena Blackmana odnośnie prac nad sequelem The Force Unleashed, a w każdym razie nie w najbliższym czasie i na pewno nie oficjalnie. To dlatego, że jakiś czas temu ten zasłużony twórca – scenarzysta i producent wszystkich gier Star Wars wydanych w latach 1999-2008 – nie wytrzymał napięć panujących ostatnimi czasy w LucasArts i… poszedł własną drogą. Przyczyn formalnie nie ujawniono, jednak pięć godzin spędzonych ze Star Wars: The Force Unleashed II zdradza nieładną prawdę: Blackman miał dość słabych produkcji LucasArts, a LucasArts miał dosyć słabych produkcji Blackmana. W tej sytuacji szansa na to, że przyjdzie nam ujrzeć sugerowaną wcześniej trzecią część serii zdaje się równie realna, jak to, że dane mi będzie w tym roku zagrać w TIE Fightera 2.
Fabuła, czyli dawno temu, w odległej galaktyce…
Na pierwszy rzut oka jednak wszystko wygląda lepiej nawet, niż w przypadku utytułowanej poprzedniczki. Ponownie osadzona w czasie pomiędzy filmowymi częściami III i IV Star Wars, a więc w czasie tworzenia się Rebelii przeciw Imperium The Force Unleashed II bezpośrednio nawiązuje do historii Starkillera – tajemnego ucznia Lorda Vadera. Ten, jak pamiętamy dwa lata temu z bezlitosnego kata rycerzy Jedi zmienił się pod wpływem kobiety w oddanego sprzymierzeńca Rebeliantów. Ta przewidywalna fabularna wolta nawiasem mówiąc zniechęciła niejednego gracza do wsłuchiwania się w dialogi w znakomitych przerywnikach filmowych, ale na szczęście tam słabości scenariusza kryły wartka akcja i efekty specjalne wykorzystujące nowatorskie technologie fizyki obiektów i sztucznej inteligencji.
Star Wars: The Force Unleashed II fabularnie jest jeszcze słabsze niż poprzednik. Akcja zawiązuje się tym razem na Kamino, gdzie Vader testuje kolejnego klona Starkillera, który zatrzeć ma ślady po oryginale, eliminując m.in. jego wielką miłość. Testu nasz klon nie zdaje – nie jest w stanie uderzyć hologramu ukochanej kobiety – ale nie czekając na egzekucję ucieka Vaderowi przy użyciu osobistego myśliwca Mrocznego Lorda. Kolejne spotkania z postaciami znanymi już z poprzedniej gry skomplikują sytuację – okaże się, że nasz Starkiller wcale nie musi być klonem, lecz może być oryginałem. Potwierdzenia lub zaprzeczenia tej teorii szuka u pewnego zielonoskórego stworka na bagiennej planecie. W tym czasie Vader woła na pomoc kumpli w postaci najbardziej znanego łowcy nagród uniwersum Star Wars…
Mechanizmy rozgrywki, czyli moc znów uwolniona
The Force Unleashed II mechanizmy znane z oryginału rozwija tylko ewolucyjnie. Starkiller wprawdzie od samego początku gry posługuje się dwoma mieczami świetlnymi, jednak w praktyce jest to zmiana wyłącznie kosmetyczna. Podobnie jest z mocami – wszystkie, które pamiętamy z poprzedniczki, dostępne są od samego początku gry, a jedyna nowa – Mind Tricks zmuszające przeciwnika, by zaatakował kumpli albo… popełnił samobójstwo – w niewielkim stopniu wpływa na rozgrywkę. Identycznie też wygląda kwestia rozwoju Starkillera, który skrzętnie zbiera kulki doświadczenia sypiące się z pokonanych przeciwników i zniszczonych obiektów (a czasem odnalezionego holocronu), by wykupić za nie kolejne rozwinięcia skuteczności mieczy świetlnych (dodatkowe proste kombinacje ciosów) i mocy. Dodatkowo możliwe jest umieszczanie w mieczach kolorowych kryształów, które zmienią ich właściwości – np. wzmocnią samoleczenie bohatera.
Nie zmienił się też ani na jotę charakter samej rozgrywki. The Force Unleashed II bazuje na wstępnej obróbce mocami i ostatecznej – mieczami świetlnymi całych tłumów przeciwników, którzy mieli nieszczęście wejść w drogę Starkillerowi. W tym przypadku jednak daje się gołym okiem zauważyć zmiany w stosunku do poprzedniczki. Po pierwsze – pojawiają się przeciwnicy nowi, odporni np. na ciosy mieczem świetlnym (przynajmniej do czasu wyrwania mu z łap tarczy i połamania jej na jego głupim łbie), albo na moce Mocy, co sprawia, że trzeba skrócić dystans i zasypać delikwenta gradem ciosów wręcz. Z drugiej jednak strony łatwo zauważyć, że zanikła jakby różnorodność gatunkowa naszych celów – teraz to już tylko głównie szturmowcy (uwaga, w końcu można ich kroić na kawałki!) i droidy w różnych liczbach i konfiguracjach. Przedarcie się przez nich wiedzie do walk z bossami (całych dwóch), które jednak nie wymagają niczego innego, jak dobrej reakcji na QTE. Niemniej ich skala sprawia, że także one mogą się podobać.
Tryb dla jednego gracza, czyli 5 (słownie: pięć) godzin gry
Niestety, wszystko powyższe – czyli autentyczne wrażenie bycia superjedi – przestaje być ważne w starciu z najpoważniejszym zarzutem, jaki wytoczyć można przeciw The Force Unleashed II. Jej kampanię dla jednego gracza da się śmiało ukończyć w zaledwie pięć godzin! W grze tak naprawdę są zaledwie cztery światy-poziomy i – uwaga – jedynie dwóch faktycznych bossów. Najogólniej całość jest nieznacznie tylko większa, niż podwójne DLC „Infinities” do oryginalnego The Force Unleashed – te, w którym Starkiller staje się uczniem samego Palpatine’a! Swoją drogą nie zdziwiłbym się widząc za tydzień czy dwa jakieś płatne DLC składające się z poziomów wyciętych z gry… Tak czy inaczej w zestawieniu z choćby Darksiders czy – zwłaszcza – Castlevanią nowe dzieło LucasArts wypada nadzwyczaj marnie. I nie tylko pod względem rozmiarów, ale i różnorodności – starcia z ciągle tymi samymi przeciwnikami w tych samych sceneriach i przy użyciu tych samych technik (i animacji – wszystkie finiszery QTE są takie same) sprawia, że nawet te skromne pięć godzin gry dość szybko staje się nudne. Przez to też jakoś nie chce się robić punktowanych dodatkowo wyzwań.
Tryb dla wielu graczy, czyli szukaj gdzie indziej
Star Wars: The Force Unleashed II nie oferuje możliwości sprawdzenia, czy i jak Moc Uwolniona jest silna w innych graczach. Jak na grę w której tryb jednego gracza wystarcza na parę godzin, a która kosztuje oficjalnie ciężkie 240 zł – grzech niewybaczalny.
Oprawa audiowideo
Nie da się zaprzeczyć – przynajmniej w kwestii oprawy jest naprawdę dobrze. Gra wykorzystuje ulepszony Ronin engine, który został stworzony na potrzeby pierwszej The Force Unleashed, teraz zaś wygląda jeszcze bardziej plastycznie i jeszcze bardziej sugestywnie. Do tego nie ma większych problemów z nowatorskimi technologiami, jak DMM-em, który pozwala dynamicznie niszczyć obiekty (niestety, wciąż nie wszystko co wpadnie pod miecz), czy Euphorią odpowiadającą za wiarygodną sztuczną inteligencję. Fantastycznie płynne są też animacje, choć zdarzają się co pewien czas zaciachy, czy tearing ekranu wywołane zapewne pracą HDD. Nie sposób też w jakiś szczególny sposób czepiać się oprawy dźwiękowej. Wszystko – prócz może głosu Vadera – brzmi w The Force Unleashed II tak, jak powinno brzmieć w grze Star Wars z masteringiem w Skywalker Sound.
Podsumowanie
Koniec końców jednak wydanie minimum dwóch stówek na grę, która wystarcza na pięć, a jeśli polujesz na osiągnięcia czy trofea osiem godzin powtórzonej i powtarzalnej rozgrywki, to zdecydowanie za dużo nawet dla nieuleczalnych maniaków midichlorianów we krwi. Z drugiej strony to niezły tytuł, by go wypożyczyć – najlepiej za darmo – na jeden dzień, zrobić w nim te 400-500 punktów i oddać w niejasnym poczuciu straconego być może czasu, ale przynajmniej nie straconych pieniędzy. Zatem: niech Moc będzie z wami. Mimo wszystko.
Ocena: 6
—
Plusy
Minusy
Czytaj dalej
![Kampania Battlefielda 6 jest jak powtórka filmu akcji na Polsacie – zapomnisz o niej po napisach końcowych [RECENZJA TRYBU DLA JEDNEGO GRACZA]](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/10/BF6-616x420.jpg)
![Nazwałbym Hollow Knight: Silksong grą wybitną, ale jest tak wybitnie wredny, że tego nie zrobię [RECENZJA]](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/10/hks-616x420.webp)
![Super Mario Galaxy + Super Mario Galaxy 2 to porty może i leniwe, ale za to drogie [RECENZJA]](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/10/smg-616x420.jpg)
95 odpowiedzi do “Recenzja cdaction.pl – Star Wars: The Force Unleashed II”
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
W niej czy moc silna, mało midichlorianów czy – zastanawia się nad jakością gry Star Wars: The Force Unleashed II mistrz Yoda. A w raz z nim gem. Recenzja cdaction.pl!
Kto jest autorem tej recenzji i kiedy będzie recenzja wersji na PC?
Ah ja ślepy, widzę kto jest autorem ale i tak czekam z niecierpliwością na recenzję pecetową, bo zastanawiam się nad kupnem tej gry 😉
Błeh, a takie miałem nadzieję po demku. Pewnie i tak kupię, ale na pewno nie w cenie premierowej.
eee tam jedi knight to było coś.
Wczoraj zaczołem w 1 grać xD
Właśnie, największy minus tej gry to brak multi. Jednak ogólnie gdy grałem w demo Star Wars TFU II to gra naprawdę fajna. I gdyby nie kosztowała ponad 200 zł na PS3 to bym z uśmiechem na twarzy ją kupił.
napir po co Ci recenzja w na pc? przeciez to jest to samo
Mała ilość zmian, absolutnie banalna fabuła, która jednym ze swoich zakończeń po prostu przyprawia o śmiech na sali, karygodnie krótka kampania niestety skreślają drugą część tej gry w moich oczach. Pomyśleć, że jeszcze jakieś trzy dni temu myślałem, że to będzie hit, lepszy od pierwszej części, a tym czasem jest to krok w tył. Całe szczęście, że zdążyłem wymienić ten tytuł na nowego Fallouta, ten przynajmniej dostarczy dłuższej zabawy.
jak dla mnie za wysoka ocena. max to 5, i w dodatku słabe. gdyby nie cena i 2 w tytule, śmiało można by ją uznać za dodatek (duże dlc) do TFU1
Miałem kupić na jesień jakieś 4 gry bo miały być hiciorami, teraz widzę że będzie dobrze jak 2 kupie 😛
nie wiem czy na ps 3 się opłaca
@Kreek to nie to samo 😉
to jest skala do 10?
Ehh Arcania, MoH, Fable 3 i to.. coraz bardziej przestaje wierzyć, że TW2 będzie fajne 🙁
dla mnie ta gra 10/10 😀
perikorozo wymień mi czym się różni wersja pc od konsolowej, chętnie posłucham
często jest tak, że na PC gra jest dużo gorsza. |Chętnie bym teraz usłyszał, że wersja na PC jest lepsza 😉
Na PC wersja jest taka sama jak na konsole. Grafika tylko ciutkę lepiej wygląda i tyle z różnic.
Od tych słabych premier jesieni aż zachorowałem :/ . Ogólnie to wam powiem, że grałem w TFU2, choć nie swoje. Rozgrywka jest fajna, ale dość mało czasu zajmuje. Gdyby to było przynajmniej 2x tyle to naprawdę gra byłaby świetna. No i lepsza fabuła.
Wielkie rozczarowanie. Ta gra to praktycznie tylko duże DLC do pierwszej części. Nie kupię na 100%.
Nie spodziewałem się fajerwerków, ale i tak się zawiodłem. No trudno, może jedynkę gdzieś dorwę i pogram.
mi się ta gra podoba mówcie co chcecie
No, masz racje wszystkie gry które wyszły do tej pory w tym okresie są słabe. To przez to ,że producenci gier robią je „pod konsole” i „pod rynek Amerykański”.
Tylko 6 ja mam 1 The ultimate sith edicion . Ja bym ocenil na conajmniej 8.
Gameplay mi się podobał, przyjemna gra, ale framerate na PC to jakiś żart. Gra zablokowana na 30 klatkach, znalazłem pliczek, który odblokowuje 60, ale gdy gra spada poniżej 30 to wchodzi jakby w slow-motion, i nie chodzi mi o cięcie się, tylko zwyczajnie czas zwalnia. Poza tym wielce zawiodłem się na historii.|Dla mnie jedynka była grą na 9. Dwójce dałbym 7.
SkySurfer – przestań gadać bzdury, proszę Cię. Spójrz np na najnowszą Castlevanię. Jak się chce to można. Te słabe tytuły są wynikiem tylko i wyłącznie głupiego myślenia twórców z wyrobioną marką, którzy odwalą manianę, a i tak się sprzeda „bo przecież to Medal of Honor jest, ta gra nie może być zła”.
Ojjjj, szkoda. Zbierałem na niego kasę od długiego czasu, a tu takie rozczarowanie… Raczej nie kupię, może 1 część…
Wiekszość gier na które teraz czekałem okazało się niewypałem ;( Moh, Fable 3 a teraz to 🙁 🙁 Jak zwalą Assassina, NFS albo CODa to nie wiem co im zrobie!! :[:[:[
@SkySurfer – Ah te złe konsole i nikomu-nie-potrzebni Amerykanie. Dobrze, że dzięki Europejczykom i PCtom dostaliśmy nowego Fallouta, Fifę, Halo: Reach czy wspomnianą przez kolegę niżej Castlevanię :’)
Damianuss ma rację. Osobiście jestem zawiedziony szczególnie tym że gra starcza tylko na 5 godzin. Naprawdę twórcy mówili że ma to być „idealna gra w uniwersum Star Wars”. I pewnie mogłaby być. Ale nie jest. Myślałem że kupie ale teraz…
Hm… wygląda na to, że jednak na święta kupię Borderlands GoTY.
„I am disappoint”
Myślałem,że będzie lepiej.Ale jak dla mnie brak trybu dla wielu graczy to nie minus,parę godzin rozgrywki wystarczy,a pierwszy The Force Unleashed był na tyle dobry,że ta gra mogła by być tylko dodatkiem.
Właśnie przeszedłem TFU 2 i powiem tak…w grze jest ok. 8 misji! |(tak wiem -.-) nie więcej niż 10! kostiumów jakby ktoś chciał wiedzieć jest 3x mniej niż w TFU 1 Historia nawet może być,fajnie się teraz walczy..dodano możliwość odcinania głow,rąk,itp szturmowcą i innym gre przeszedłem w 4h 52min co nie zachwyca,ogólnie nie warto kupować no chyba że dadzą kolekcjonerkę z repliką miecza starkillera to można pomyśleć wg. mnie TFU 2 nie jest tak naprawdę „drugą” częścią TFU można powiedzieć że to taki big DLC
„w raz”? Panowie!
Tego się obawiałem. Bardzo mi się podobała pierwsza odsłona serii, ale pomyślałem sobie, że przez wyniki sprzedarzy, twórcom uderzy woda sodowa do głowy i będą jechać na marce :/ I jeszcze to 240 zł… to już przegięcie. Chyba nam się zaczyna robić 2 Activision.
6/10 ?
@kacper3312 – no po prostu straszne. Może dzięki temu przeczytasz jakąś książkę? Więcej zyskasz.
AŻ 6/10? Produkowanie gier takiej jakości i to jeszcze pod sztandarem SW powinno być karane wiezieniem…
10/10 🙂
Po lekturze najnowszego numeru uznałem, że od teraz od każdej oceny cda odejmuję co najmniej 1 punkt. Np. arcania: 7 minusów 4 mierne plusy i ocena 7,5. Nowy MoH – 7,5. Teraz TFU II też jest overrated. Overrated shit is overrated.
A mi się na kompie strasznie ta gra muli mimo, że mam lepszą specyfikację komputera niż wymagania maksymalne :/
Ho, ho, ho… I jeszcze jaka cena 😀 |Żal dupsko ściska normalnie. Na całej linii dali ciała.
Może to przypominać „You forgot about Poland” Busha, ale warto wspomnieć. W drugiej części mamy do czynienia z o wiele bardziej zróżnicowanymi wyzwaniami. Nie są to już jedynie walki ale także zabawa w skakanie, dojście w jakieś miejsce na czas i sporo innych których nie przytoczę bo po prostu miałem już wtedy najnowsze Fable i z czystego braku chęci nie przyjrzałem im się lepiej.
Że co?! 5 GODZIN GRY?! Co oni mi zrobili z moją piękną grą ? ;(((
Tak patrzę ostatnio, że mój ulubiony magazyn dla graczy przestał być dla mnie opiniotwórczy. Najpierw konsole, teraz zawyżane oceny… nieładnie, oj nieładnie.
Jakie 5 godzin ??? ja na prawie na najtrudniejszym poziomie przechodziło 2 dni i grałem dość długo po kilka godzin. Gra świetna i serdecznie ją polecam 🙂
Gra jest bardzo dobra. świetnie zoptymalizowana. Troche krótsza od jedynki ale zdecydowanie efektowniejsza. Ja polecam grać póki ciepła.
Przeszacowane noty to prawdziwa zmora CDA, ale nie jest to kwestia kilku miesięcy, a paru już lat. Panowie redaktorzy lekce sobie ważą poważne niedociągnięcia praktycznie każdej produkcji (o wielu nawet nie wspominają), zalety natomiast wyolbrzymiają. Dawniej byli zdecydowanie bardziej krytyczni. Nie wiem czym jest to podyktowane, ale wiem, że już kilka razy, kierując się ichnimi reckami wyrzuciłem kasę w błoto. Co się tyczy TFU2… A czegomożna się spodziewać po następcy średniaka jakim jest jedynka?