Phoenix Wright: Ace Attorney – Dual Destinies – recenzja cdaction.pl!
Phoenix Wright: Ace Attorney – Dual Destinies
Dostępne na: 3DS
Wersja językowa: angielska
Mowa o jednej z tych gier, dla których warto kupować konsole Nintendo. Choć seria nigdy nie sprzedawała się w milionach egzemplarzy, a jej fani to wciąż nisza, Ace Attorney od lat leży w czołówce tytułów na Advance’a i Nintendo DS-a, a od niedawna i 3DS-a. O co chodzi, co to takiego i dlaczego Dual Destinies jest najfajniejszą odsłoną serii?
Japoński dramat dla każdego
W Ace Attorney wcielamy się w nadgorliwego prawnika i próbujemy dowieść niewinności klientów. Rozchodzi się zawsze o morderstwo, a rozprawy są wielowarstwowe i skomplikowane: nowe dowody pojawiają się w każdej chwili, świadkowie raz po raz zmieniają zeznania, a ten, kto z początku wydawał się najbardziej godny zaufania, ostatecznie okazuje się winnym…
Winnym z tragicznym tłem. Niecne czyny uzasadnione są oczywiście seriami anime-podobnych retrospekcji na tle smutnych melodyjek. Na szczęście wbrew temu i wbrew natłokowi sądowego idealizmu – prawnicy zawsze, do samego końca, wierzą w niewinność swoich klientów – Ace Attorney to całkiem poważna historia. Pełna niebanalnych problemów „z życia wziętych”, potrafiących przykuć uwagę, zaskoczyć i poruszyć nawet najbardziej znieczulonych na japońskie dramy.
A przede wszystkim zapaść w pamięć jak mało co. W całej serii pojawiło się już ponad 200 postaci, a niemal wszystkie z nich byłbym w stanie z miejsca scharakteryzować – opowiedzieć historię, wymienić motywacje. W Ace Attorney nie ma ludzi nijakich, bo każdy całym sobą reprezentuje cechy szczególne: jeśli jest nauczycielem, wkroczy na salę z tablicą i „pouczy“ sędziego, jeśli mordercą – rzucać będzie groźbami na lewo i prawo. Brzmi kolorowo i z przesadą, ale na dłuższą metę do większości postaci łatwo się przekonać i zauważyć kunszt, z jakim zostały zaprojektowane.
Interakcja, ale na niby
Jako Europejczyk nie mam ochoty odgrywać zagubionego nastolatka i przez 300 godzin klikanych dialogów flirtować ze słodkimi dziewczynkami, dlatego gatunek Visual Novel odstawiam przeważnie na bok. Z Ace Attorney jest jednak kompletnie inaczej – to interaktywny dramat sądowy, w którym śledzimy historię trzydzieści razy bardziej emocjonującą, niż nawet Filadelfia czy Ludzie Honoru, bo uwzględniającą nasz własny wkład: „własnoręczne” wyciskamy ze świadków pikantne szczegóły, przekrzykujemy prokuratora argumentami, obrzucamy sędziego dowodami.
Świetne jest to, że sami narzucamy też tempo i powodujemy plot twisty. Kiedy trafiamy na sytuację bez wyjścia, a werdykt wydaje się być przesądzony, czasem wystarczy wskazać świadkowi jedną nieścisłość w zeznaniach, by odkryć kawałeczek prawdy i wywołać lawinę kłótni, krzyków, nowych teorii przebiegu morderstwa. Głównie dzięki temu ciężko zasnąć – tylko uważnie czytając dialogi i analizując fakty będziemy w stanie pchnąć fabułę do przodu.
Stety, niestety, tylko i wyłącznie do przodu. W przeciwieństwie do Walking Dead, Ace Attorney nie stara się oszukiwać kogokolwiek pozorami nieliniowości; działa na trochę innej zasadzie. Oglądając kryminały mieliście kiedyś wrażenie, że rozgryźliście, kto jest mordercą i jaka argumentacja byłaby w stanie to potwierdzić? Ace Attorney po prostu sprawdza, czy mamy takie przeczucie – podtrzymuje skupienie i daje szansę podbudować sobie ego wykazując się dociekliwością i pomysłowością.
Piątka?
Wszystko powyżej odnieść możecie do Ace Attorney jako całości, ale niezależnie od tego, czy i ile graliście w poprzednie części – jeżeli już się wam zachce, to próbować powinniście właśnie z Dual Destinies. Poza tym, że piątka nie wymaga znajomości całej serii, od poprzednich odsłon łatwiej się odbić, bo natężenie japońszczyzny było w nich o wiele większe. Znaczy się,postacie nadal są do cna przejaskrawione, a prawnicy mają odcięte od rzeczywistości poglądy i zdolności; nareszcie przeprowadzono to jednak naprawdę nienachalnie i dojrzale.
Kilkadziesiąt godzin klikania dialogów łatwiej też zaakceptować, kiedy gra wygląda i brzmi tak cudnie. Nareszcie zrezygnowano ze średniowiecznych sprite’ów i imitujących muzykę GameBoyowych trzasków; całość zanimowano w rysunkowym 3D, a soundtrack to efekt pracy całej orkiestry. Przy okazji Dual Destinies jest jak dotąd najtańszą odsłoną serii: w zamian za brak wersji pudełkowej gra kosztuje nieco ponad 100zł, czyli, jak na 3DS-a, grosze.
Ocena: 5/6
Plusy:
– mroczna, dojrzała odsłona serii,
– świetne historie i postacie,
– najbardziej niespodziewane i niszczące zakończenie w historii AA,
– tanio, a długo,
– słabo powiązane z poprzednimi częściami, więc dobre dla nowych graczy.
Minusy:
– ktoś tam pewnie będzie narzekał na brak wersji pudełkowej,
– jeszcze prostsze, niż poprzednie części,
– słabo powiązane z poprzedniczkami, więc lekki zawód dla obytych z serią.
Czytaj dalej
![Kampania Battlefielda 6 jest jak powtórka filmu akcji na Polsacie – zapomnisz o niej po napisach końcowych [RECENZJA TRYBU DLA JEDNEGO GRACZA]](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/10/BF6-616x420.jpg)
![Nazwałbym Hollow Knight: Silksong grą wybitną, ale jest tak wybitnie wredny, że tego nie zrobię [RECENZJA]](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/10/hks-616x420.webp)
![Super Mario Galaxy + Super Mario Galaxy 2 to porty może i leniwe, ale za to drogie [RECENZJA]](https://cdaction.pl/wp-content/uploads/2025/10/smg-616x420.jpg)
12 odpowiedzi do “Phoenix Wright: Ace Attorney – Dual Destinies – recenzja cdaction.pl!”
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Od paru dni jestem naprawdę nieznośnym człowiekiem. Za każdym razem, kiedy uruchamiam 3DS-a, mój współlokator z grymasem zakłada słuchawki – wie, że przez kilka najbliższych godzin będę krzyczeć do mikrofonu konsolki „Objection!”, „Hold it!” i „Take that!”. Że będę popłakiwał i parskał na głos, uśmiechając się sam do siebie i rozwierając co chwila ze zdziwieniem oczy. W końcu mowa o najnowszym Ace Attorney… Recenzja cdaction.pl!
Cóż, zakończenie (to przecież logiczne) nie może zostać tu opisane, ale naprawdę chciałbym, żeby w jakiś sposób mogło jednak znaleźć się w recenzji – przekonałoby każdego miłośnika emocjogennych historii. Myślałem, że po zakończeniu trójki AA nie będzie w stanie wspiąć się dużo wyżej w kwestii zakręconych i niezwykle poruszających finałów, a tu niespodzianka – AA5, które od początku do końca tańczy na emocjach gracza. I naprawdę genialnie kończy historię. Świetna gra.
Najlepszy symulator prawnika – tylko na 3DS/2DSa. Szkoda 🙁
Dlaczego KAŻDY serwis o grach, który śledzę musi recenzować tę grę. Przez to mój apetyt na 3DSa niesamowicie szybko rośnie, a z kasą krucho 🙁
@MrBoss97PL Symulator to lekka przesada 😉
hm sam nowy trójwymiarowy wygląd prawnika , jakby wycięty z Ultimate Marvel vs. Capcom 3.Choć przejście w trójwymiar wygląda imponująco . Miło będzie ujrzeć w 3D napis Objection
Ja tam w dalszym ciągu czekam na bijatykę Ace attorney.
Dla wszystkich zainteresowanych: karta pamięci 2GB nie pomieściła epickości tej gry :<
Pytanie do osób w temacie. Czy 3DS odpala gry z DSi i DS’a?
Meno – tak. Ale jeśli mówimy o attornejach to wiedz, że są naprawdę trudne do zdobycia w Polsce.
To prawda, że są trudne do zdobycia w Polsce (jak ich nikt nie wystawi na allegro, to nie ma ich praktycznie nigdzie), ale można je kupić np. na amazonie czy ebayu. I razem z przesyłką są tańsze od tych na polskich serwisach aukcyjnych. Tak ze dwa razy tańsze. Nowe. Polscy sprzedawcy rekinami biznesu.
był jeszcze Harvey Birdman – Attorney at Law na PSP, ale rozmachem nie dorównuje. nadrabia co najwyżej amerykańskim humorem 😉