Nier: Automata zbiera niesamowite recenzje
Według Metacritic.com to druga po Zeldzie najlepsza gra tego roku – oceniana wyżej niż Horizon, Nioh i Resident Evil VII.
Reżyser Niera Automaty, Taro Yoko, znany jest z diabelnie ambitnych produkcji, których wykonanie zawsze pozostawiało sporo do życzenia. Drakengard co prawda łamał wszelkie growe tabu (od pedofilii przez kazirodztwo po kanibalizm) i przy pomocy doskonale odzwierciedlającej obłęd bohaterów ścieżki dźwiękowej sportretował najbardziej chaotyczną wojnę po tej stronie Warhammera, ale przez okrutnie monotonną rozgrywkę i koszmarną warstwę techniczną zyskał zaledwie średnią 63/100. Drakengard 3, slasher fantasy z seksoholiczką-psychopatką w roli głównej i jednym z najtrudniejszych ostatnich bossów w historii też wyróżniał się spośród tłumu, ale przez jeszcze bardziej zagmatwaną fabułę i prymitywną oprawę godną PS2 dobił na Metacriticu oceny 61/100. Niewiele lepiej poradził sobie najbardziej kultowy tytuł reżysera, nazywany często odrobinę na wyrost "japońskim Tormentem" – melancholijny, niesamowicie udźwiękowiony i nieustannie zmieniający konwencję rozgrywki Nier (67/100).
Jak się jednak okazuje, wystarczyło zmienić developera, by wizja Yoko w końcu została zrealizowana w pełni i na przywoitym poziomie technicznym. Średnia ocen Nier: Automata, tym razem współtworzonego z legendarnym studiem Platinum Games, wynosi 90/100. Według Metacritic.com jest to druga najlepiej oceniana gra w 2017, zaraz po The Legend of Zelda: Breath of the Wild (98/100).
Nier Automata jest wszystkim, czego mogłem oczekiwać po kontynuacji Niera, i to tak bardzo, że poczułem się niemal rozpieszczany przez twórców. Sequel zachował zwariowaną fabułę i doskonale napisane postacie z oryginału, ale pozbył się nieudanego systemu walki i marnego sterowania na rzecz systemu godnego najlepszych tytułów Platinum. Idealne połączenie. Jeśli byłeś od dawna fanem Niera, ale denerwowały cię jego niedociągnięcia, czeka cię istna uczta. A jeśli nie grałeś jeszcze w gry Yoko Taro, wiedz, że to najlepszy moment, żeby wskoczyć do jego zwariowanego uniwersum. Samer Farag, RPGFan [93/100] Najlepsza produkcja Platinum od czasów Bayonetty 2. Chris Carter, Destructoid [9/10] W noc, w którą skończyłam Niera: Automatę po raz pierwszy, zasnęłam bez problemu. W noc, w którą skończyłam Niera: Automatę NAPRAWDĘ, prawie w ogóle nie mogłam spać. Miałam w głowie tę niesamowitą, nerwową energię, ten bzyk z tyłu głowy, który słyszę zawsze, gdy mój przemęczony mózg próbuje przetworzyć doświadczenie o wiele większe, niż mi się na początku wydawało. Janine Hawkins, Polygon [8/10] Automata to gra, która nie boi się ryzykować – co widać jak na dłoni we fragmentach stylizowanych choćby na bullet hell, scrollowaną platformówkę czy przygodówkę tekstową. W pełni poświęca się historii, którą chce opowiedzieć, co owocuje grą sprawiającą wrażenie jednocześnie niesamowicie innowacyjnej i unikalnej. Czegoś podobnego po prostu nie ma. O Nier: Automata będzie się mówiło latami, podobnie jak o poprzedniczce. Oby tym razem nie tak cicho. Zhiqing Wan, Twinfinite [5/5]
A nagrodę za Hiperbolę Tysiąclecia otrzymuje:
Prosto rzecz ujmując, Nier: Automata to najlepsza gra w historii. Jest nie tylko najgłębszą i najbardziej spełnioną fabularnie grą, jaką dotąd stworzono – a wiedzcie, że historia jest naprawdę głęboka – ale co ważniejsze, Yoko Taro w końcu znalazł być może jedynego developera na świecie, który jest w stanie sprostać jego absolutnie wizjonerskim pomysłom. Ta gra to najprawdziwsze w świecie dzieło sztuki. Jeśli ktoś chce udowodnić, że gry mają ekwiwalent najlepszych książek, arii operowych, sztuk teatralnych czy wybitnego malarstwa, ma teraz grę stanowiącą tego dowód. Yoko Taro to growy Szekspir, Da Vinci i Welles w jednej osobie. Matthew Sainsbury, Digitally Downloaded [5/5]
Polska premiera gry na PS4 już 10 marca. Pecetowy port pojawi się na Steamie tydzień później (17 marca).
