Skull and Bones: Piratami zostaniemy dopiero w przyszłym roku. Ubisoft zmienia datę premiery gry

Skull and Bones zapowiedziano oficjalnie w 2017 roku jako z jednej strony „przedłużenie” sukcesu Assassin’s Creed IV: Black Flag (ponieważ wcześniej tytuł powstawał jako dodatek do Asasyna), a z drugiej – odpowiedź na rosnące wówczas potrzeby rynku, na którym gracze coraz częściej wspominali o drewnianych nogach, papugach na ramieniu oraz innych, typowych dla pirackich klimatów akcesoriach. Mniej więcej rok po zapowiedzi zaczęły pojawiać się informacje o przełożeniu premiery, motywowane chęcią dostarczenia porządnego produktu.

Można się tylko domyślać w jakim stanie gra była przed czterema laty, skoro usłyszeliśmy o niej ponownie dopiero w połowie lutego tego roku i to w ledwie kilka tygodni po tym, jak straciła swojego reżysera…

Od tego czasu dostaliśmy kilka filmów i gameplayów oraz wiarygodnie (jak na grę powstającą od wielu lat) brzmiącą datę premiery: jesień 2022. Jeśli jesteście już gotowi do wypłynięcia na szerokie wody to muszę wylać wam na głowy kubeł zimnej i niekoniecznie morskiej wody: Skull and Bones zostało właśnie przesunięte i ukaże się dopiero 9 marca 2023. Ubisoft poinformował o tym na twitterze gry, wykorzystując naturalnie planszę z lakonicznym komunikatem – najpopularniejszy od czasów Cyberpunka 2077 sposób na przekazywanie fanom „trudnych” wiadomości. Od dzisiaj będę nazywał je „planszami grozy”.

Powody przesunięcia premiery na przyszły rok są tak (nie)oczywiste jak to, czemu piraci nosili przepaski na jednym oku(*): Skull and Bones jest gotowe, ale potrzebuje więcej czasu na dokładne wyczyszczenie pokładów, obszycie pirackich bander złotą nicią i wystruganie drewnianych protez zakończonych hakiem. W skrócie: gra potrzebuje finalnych szlifów, by zapewnić doświadczenie odpowiednio wysokiej jakości.

Skull and Bones ukaże się na PS5, Xboksach Series X|S, Google Stadii, Amazon Lunie oraz na pecetach.

(*)Nosili je, by lepiej widzieć w ciemnościach; częste schodzenie pod pokład (gdzie było ciemno) i wracanie na górę (gdzie bywało jasno, o ile nie przesadzili z rumem) stwarzało konieczność szybkiego dostosowywania wzroku do panujących warunków.