[Sprawdzam] A nos się wydłuża

Two Tiny Dice | PC | taktyczna • roguelite • budowa talii

Two Tiny Dice stworzyło kiedyś taktycznego roguelike’a Forward: Escape the Fold, w którego trochę grałam – na nową produkcję studia trafiłam jednak przypadkiem, przeglądając steamowe premiery. Również teraz developerzy celują w mechanikę wybierania ścieżek, choć ze względu na kafelkowość tym razem przypomina to raczej Meteorfall: Krumit’s Tale albo mobilnego Card Thiefa. Po paru podejściach, odblokowaniu nowej postaci i kilku budynków wrzuciłabym grę do kategorii „jest w porządku, ale istnieje mnóstwo lepszych tytułów”. Zabawa polega na torowaniu sobie przejścia przez planszę pełną przeciwników i rozmaitych obiektów z własnej talii tak, by dostać się do wyłaniającej się po jakimś czasie kapliczki. W międzyczasie postać gromadzi wspierające build relikty, ratuje innych bohaterów – fabuła opowiadana głównie przez nudnawe dialogi to raczej pretekst do ruszania na misje – a pomiędzy ekspedycjami wykorzystuje zebrane drewno i punkty eksploracji na odblokowywanie oraz rozwój budynków w wiosce. Pyrene może okazać się dobrym sposobem, by wejść w ten gatunek gier, jako że strażnica zawiera mnóstwo opcji przystępności.

Red Hook | PC, PS5, PS4, XSX, XBO, NS | taktyczna • roguelite • DLC

W zeszłym tygodniu zorientowałam się, że wyczyściło mi sejwa, i rozpoczęłam całkowicie nową przygodę z Darkest Dungeon II – a przy okazji dokupiłam DLC, żeby życie miało smaczek. The Binding Blade wprowadził do gry dwie klasy postaci: zaskakująco mocną, uniwersalną fechmistrzynię oraz znanego z „jedynki” krzyżowca. Pierwszą można zwyczajnie wykupić za zdobywane w czasie ekspedycji świece; aby odblokować tego ostatniego, trzeba natomiast umieścić w dyliżansie specjalne trofeum, wykonać szereg zadań (można to zrobić w ramach tej samej wyprawy albo rozbić na kilka) i pokonać nowego wędrownego minibossa, mocarza. Udało mi się to za drugim razem i jedyną rzeczą z DLC, której do tej pory nie widziałam, są dodatkowe umiejętności nowych bohaterów. Przyznam, że spędziłam cały ostatni tydzień, grając w Darkest Dungeon II, i mam ochotę cisnąć dalej – ciekawe, czy zakocham się w którymś ze świeżaków, kiedy lepiej ich poznam, tak bardzo jak we flagelancie.

Creepy Brothers | PC, PS5, PS4, XSX, XBO, NS | przygodowa

Przyznam, że przygodówki takie jak Creepy Tale: Some Other Place zniechęcają mnie do powrotu do point’n’clicków i w głowie mi się nie mieści, że wrzucane są do tej samej kategorii co genialne The Dream Machine czy The Last Door. Opowieść studia Creepy Brothers opowiada o dziecku, które przypadkiem trafia do mrocznego lasu pełnego przyjaznych i nieprzyjaznych stworzeń oraz nie zawsze logicznych łamigłówek i wydarzeń. Dość powiedzieć, że w ciągu jakichś trzydziestu-czterdziestu minut – tyle zajęły mi dwa pierwsze rozdziały, czyli jakieś 28% gry – bez najmniejszych wyrzutów sumienia dzieciak z zimną krwią zamordował dwa niewinne gnomy, a mało angażującą (żeby nie powiedzieć nudną) fabułę zbudowano chyba na obrazkach ze Story Dice. To rzemieślnicza, pusta, pozbawiona duszy produkcja, której nie ratuje niestety ani voice acting, ani mająca ładne momenty grafika – okazuje się, że Creepy Tale: Some Other Place niespecjalnie się różni od tysiąca innych baśniowych gier. Nie planuję wracać, a już na pewno testować poprzednich odsłon serii. 

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do soboty po 12). Do zobaczenia!