Nie zgadniecie, jaki plan ma Ubisoft. Kolejne lata to gry-usługi i wielkie otwarte światy, a Assassin’s Creed Shadows sprzedaje się jak świeże bułeczki

Ubisoft poinformował ostatnio, że załatał swój silnik, dzięki czemu Assassin’s Creed Shadows ma śmigać w 60 klatkach na konsolach, a na pecetach poradzą sobie z nim nawet poczciwe karty z 10. serii GeForce’ów, którym w tym roku stuka 8 lat. News jest wspaniały, bo wreszcie pozytywny – po głupich stwierdzeniach, marketingowej mowie-trawie i najróżniejszych wtopach to przyjemnie odświeżające w kontekście jednej z największych serii gier obecnych na rynku. Radość potrwała niecałą dobę, ponieważ Ubi udostępniło raport za III kwartał bieżącego roku podatkowego.

Już na pierwszej stronie dowiemy się, że z nowym Asasynem wcale nie jest tak źle, jak wszędzie piszą:

W zasadzie to jestem w stanie uwierzyć, bo Valhalla, która nie miała absolutnie nic wspólnego z serią Assassin’s Creed, dzierży koronę pierwszeństwa, jeśli chodzi o sprzedaż i zainteresowanie graczy. Shadows, z każdej możliwej strony patrząc, to po prostu kolejny Asasyn, ze wszystkimi wadami i zaletami. Formuła wielgachnego, otwartego świata niby została wyczerpana lata temu, ale wystarczyło zagrozić zabraniem charakterystycznego przelotu kamery po synchronizacji punktu widokowego, a gracze już zaczęli protestować – pozostaje czekać, aż do Far Cry’a zawita wspinanie się na wieże radiowe reklamowane jako oldschoolowy powrót do korzeni.

Firma w ostatnim kwartale nie miała wielkiego szczęścia, ponieważ z uwagi na problemy ze sprzedażą najgłośniejszych tytułów, odnotowano spadek przychodów o blisko 52% rok do roku. Ponadto trwa przegląd opcji strategicznych i kapitałowych, co może sugerować jakieś fuzje, sprzedaż aktywów, a najprawdopodobniej po prostu próbę dopięcia transakcji z Tencentem. A co w samym segmencie growym? Wszystko to, co znamy i kochamy. Yves Guillemot, na pytanie o dalszy rozwój firmy odpowiedział bardzo konkretnie:

Czy kiedykolwiek mówiłem wam o definicji obłędu? Bo jeśli nie, to jest to robienie dokładnie tej samej rzeczy, kurczę blaszka, raz po raz i oczekiwanie, że coś się zmieni. Tylko teraz nie bardzo wiem, jak to zaadresować: do Ubisoftu, jasno deklarującego chęć podążania najgorszą drogą, czy raczej do graczy, którzy mimo narzekania dalej wspierają ten model biznesowy. Teoretycznie przykłady sukcesów gier-usług ostatnich lat pokazują, że do zażegnania problemów finansowych i „stabilnościowych” często wystarczy trafić na jedną wirtualną żyłę-usługę złota. Być może w tym szaleństwie jest metoda, a ryzyko okaże się warte podjęcia w świetle powolnego zatapiania Ubisoftu, co obserwujemy od dłuższego czasu.

Mam tylko nadzieję, że po drodze na dno ktoś na mostku się ocknie i zmieni kurs na gry wideo, zamiast maszynek do zarabiania pieniędzy.