[Sprawdzam] Poniedziałkowa ankieta

Oriol Cosp | PC | szachy • roguelike

Tytuł studia Oriol Cosp – w przeciwieństwie do Pawnbariana z 2021 – bardzo mnie wkręcił, więc jeśli masz ochotę na szachy w ciekawej, roguelike’owej odsłonie, koniecznie pobierz demo. To gra królów wzbogacona o proceduralnie generowane mapki w stylu Slay the Spire, zwariowane elementy na planszach (np. portale czy skały), upgrade’y figur – przykładowo ulepszony skoczek zmienia się w pegaza, który może polecieć dwa razy dalej – czy modyfikujące rozgrywkę relikty. Są nawet walki z bossami! Jednak rdzeniem The Ouroboros King nadal pozostają szachy i gra wymaga ich choćby podstawowej znajomości. Ja miałam kilkuletnią przerwę od ostatniej partii i boleśnie odczuwałam to, miotając się wokół wrogiego generała (odpowiednika króla), choć pewnie już dawno mogłam go sprzątnąć. Alternatywnie da się zwyciężyć – i to robiłam najczęściej – poprzez pozbycie się pozostałych figur. Osobie, która z szachami ma styczność raczej okazjonalną, nie jest łatwo. Dość powiedzieć, że w trakcie 5-godzinnej sesji wprawdzie zrobiłam kilka podejść, ale tylko raz udało mi się dotrzeć do drugiej mapy i naprawdę nie wiem, czy kiedykolwiek dam radę ją skończyć. Tak czy siak, grę polecam nie tylko zapalonym szachistom!

Triple.B.Titles | PC | karcianka • paragrafówka

Jak przyssałam się do Aces & Adventures, odkleiłam się dopiero po sześciu godzinach. Fabuła fantasy z udźwiękowioną narracją, magicznymi miejscami, stworzeniami i artefaktami kompletnie mnie nie interesuje, ale starcia wciągają. Mechanika tej karcianki inspirowana jest pokerem – można atakować pojedynczymi kartami, ale lepiej wykorzystywać zagrania takie jak para, trójka, strit czy kareta, bo trudniej się przed nimi obronić. Do tego dochodzą specjalne umiejętności, ekwipunek, talenty bohatera i jednorazowe przedmioty, z których składa się wyjątkowy build. Szkoda, że dopiero w drugiej połowie sesji zorientowałam się, w jaki sposób można rozwijać bohaterów (wojownik, łotrzyca, łowca, mag i zaklinaczka), ale jestem dumna, że i bez tego udało mi się odblokować kilka nowych scenariuszy. Zdobyłam także mnóstwo nowych kart, lecz przyznaję, że nie wiem, czy będę ich używać, bo tworzenie talii od zera to coś, co w karciankach nigdy mnie nie kręciło, i zazwyczaj gram podstawową. Naprawdę z wielką chęcią do Aces & Adventures wrócę – żałuję tylko, że nie ma wersji mobilnej, bo chętnie zabrałabym ją na urlop.

AuntyGames | PC | premiera „wkrótce” | demo • budowanie • sandbox

Nie jestem fanką sandboksów, tym bardziej jeśli nie ma w nich za dużo zawartości. Nie wytrzymałam nawet pół godziny z Townscaperem i podobnie było z demem Gourdlets. W obu buduje się miasteczka. W stylowej grze Oskara Stålberga wznoszą się one same, a ty ustalasz tylko wysokość konstrukcji w danym miejscu; w nadchodzącej, urokliwej produkcji AuntyGames mechanika jest bardziej tradycyjna i polega po prostu na ustawianiu na mapie kawałków lądu oraz elementów otoczenia. Później można patrzeć, jak tytułowe stworki chodzą po trawnikach, pieką pianki nad ogniskiem czy siadają na ławce. Niestety obiektów, które można postawić – roślin, domów czy dekoracji – nie ma zbyt wielu, więc mnie zabawa szybko znudziła. Z Gourdlets najbardziej zainteresowała mnie integracja z Twitchem, która sprawia, że istotki dostają ksywki widzów, ale nie mogłam tego dłużej potestować, bo jakimś cudem mój gamingowy laptop pokasływał podczas streamu tak, że nie dało się grać – przy pikselowej giereczce! Solo było już okej, ale osobiście nie mam w tym trybie czego szukać. Bez połączenia z Twitchem czar dema szybko się ulatnia.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do czwartku od ok. 13, w piątki od ok. 13 lub 18, w soboty od ok. 16). Do zobaczenia!