[Sprawdzam] Czy kitku wolno na stół?

MeNic Games | PC | city builder • strategiczna

Ten minimalistyczny city builder na pierwszy rzut oka przypomina SimCity, lecz wrażenie to szybko się rozwiewa. Jedynym elementem, które wyróżnia Tinytopię na tle konkurencji, jest możliwość nakładania na siebie budynków, co jednocześnie je upgrade’uje. Przykładowo trzy przyczepy tworzą wieżę, a dwie wieże i dodatkowe przyczepy u góry dają zmieniają się w kolejną budowlę wyższego poziomu. Rzecz w tym, że niewiele jest poza tym w grze do roboty – przynajmniej na początku, bo dłużej niż bodajże trzy misje nie wytrzymałam. Celem każdej z nich było postawienie specjalnego budynku lub kilku (np. katedra Notre Dame, ratusz), lecz wznosi się je po kawałku, a każda z części wymaga konkretnej liczby ludzi w miasteczku. Kończy się to żmudnym grindem – wznoszeniem kolejnych budowli mieszkalnych, by zwiększyć populację, a później zapewnianiem obywatelom elektryczności i zwiększaniem ich poziomu szczęścia. I okazjonalnym gaszeniem pożarów. Nuda. Nie polecam.

BlueTwelve Studio | PC, PS5, PS4 | akcja • kot • cyberpunk

Kiedy to piszę, jestem już na ostatniej prostej – do ukończenia Straya została mi jakaś godzina. I choć grało mi się przyjemnie, mam wrażenie, że to jedna z najbardziej przehajpowanych produkcji tego roku, a może nawet ostatnich paru lat. Gdyby zamiast pięknie animowanego kota zrzucającego puszki z krawędzi w grze był człowiek osadzony w bardzo podobnym scenariuszu, oceny byłyby znacznie niższe. Fabularnie, przynajmniej na razie, Stray jest w porządku, Śródmiasto to cyberpunk taki, jaki lubię, a kocie interakcje (np. wskoczenie komuś na stół do mahjonga) nieraz sprawiły, że się uśmiechnęłam, ale nie jestem w stanie zrozumieć dziewiątek i dziesiątek, które posypały się w recenzjach. Przede wszystkim uważam, że lokacje to kilometry kwadratowe zmarnowanego potencjału. Niejednokrotnie odnosiłam wrażenie, że w wielu miejscach eksplorowałam na marne, bo lokacje bywają bardzo puste i za ich zwiedzanie gra w żaden sposób mnie nie nagradza – ani znajdźką, ani dodatkową interakcją. Chciałabym po prostu, aby w Strayu było więcej interaktywnych obiektów i więcej rzeczy do roboty poza głównym wątkiem. Elementem, który najmniej mi się podobał, były sekwencje pościgowe, pozytywnie zaskoczyły mnie natomiast, oprócz samego skakania po dachach, dziwactwa w kanałach. To sympatyczna i bardzo ładna gra, ale nie wybitna.

Gummy Cat | PC, NS | tycoon • przygodowa

Ze zwiastuna patrzyła na mnie przygodówka z elementami tycoona, więc szybko wrzuciłam ją do szufladki pt. „raczej nie zagram”. Jednak jakaś część mnie ciągle miała nadzieję, że będzie to coś w stylu Cat Cafe Managera – zarządzanie pensjonatem z okazjonalnymi dialogami z klientami – przez co ostatecznie się skusiłam. Niestety materiały wideo nie kłamały. Bear & Breakfast to przede wszystkim eksploracja, nieustanne zbieranie śmieci i podnoszenie zasobów z ziemi, odbudowywanie okolicy, a wszystko to poprzetykane długimi dialogami, które raczej męczą, niż śmieszą, i nudnymi fetch questami wykonywanymi dla kolejnych bohaterów chcących się wysłużyć tytułowym niedźwiedziem. Podobało mi się planowanie pomieszczeń, craftowanie mebli czy kupowanie ozdób, jednak wszystko to stanowi zbyt mały procent gry, bym chciała do niej wrócić po jednej sesji. Ba, w pewnym momencie wykupiłam dostęp do drugiego pensjonatu i uświadomiłam sobie, że od tej pory będę w nieskończoność biegać między dwiema lokacjami (a potem kolejnymi) i rezerwowała klientom noclegi, bo nie da się tego robić z jednego miejsca – a przynajmniej ja takiego sposobu nie odkryłam. Szkoda mi na to czasu.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do czwartku od ok. 13, w piątki od ok. 13 lub 18, w soboty od ok. 16). Do zobaczenia!