[Sprawdzam] Zagadka na dziś

Harvester Games | PC | przygodowa • horror • gore

Ci, którzy mają za sobą trylogię Devil Came Through Here (wyborne The Cat Lady, niezły Downfall oraz średnie Lorelai) mogą sobie z łatwością wyobrazić, czego się po Burnhouse Lane spodziewać. To, ponownie, przygodówka dla pełnoletnich widzów, przedstawiająca trudną tematykę – fabuła zaczyna się od nieudanej próby samobójczej głównej bohaterki – i pełna przemocy oraz gore. Rem Michalski, któremu w tworzeniu gry tym razem pomagał brat, raz jeszcze zbudował brutalny świat z pogranicza jawy i snu, z pogranicza życia i śmierci. Oprawa wizualna pozostaje bardzo charakterystyczna, a i dialogi znów są w pełni udźwiękowione. Po dwóch sesjach mam za sobą trzy rozdziały z siedmiu, więc przede mną jeszcze przeszło połowa, ale w tym przypadku wiem, że na pewno dotrę do napisów końcowych. Takich klimatycznych przygodówek (czy raczej hybryd – są tu także elementy platformowe i moce nadawane postaci przez… koty) naprawdę nie znajduje się każdego dnia. Polecam fanom ciężkich, melancholijnych produkcji i osobom, których żołądek nie podchodzi do gardła przy byle flakach.

Clockstone | PC, PS5, PS4, XSX, XBO, NS | logiczna • budowanie

Najmocniejszym aspektem Lego Bricktales – przynajmniej tak wynika z moich 3,5-godzinnych doświadczeń z tytułem – są sekwencje, w których gra każe graczowi budować pojazdy, np. śmigłowiec, i daje mu przy tym dużo kreatywnego luzu. Tak długo, jak maszyna zostanie stworzona zgodnie z zachowaniem zasad (np. klocki nie wychodzą poza obszar) i będzie w stanie latać (śmigła u góry, równo rozłożony ciężar), może mieć nawet doklejone do kadłuba – tak było u mnie, bo się uparłam – dwie doniczki z kwiatami. Ile radości jest, gdy gładko wzniesie się w powietrze! Dlatego też wielka szkoda, że większość tego, co widziałam, to budowa statycznych kładek, mostów, schodów i podpór przeplatana fragmentami z odtwarzaniem konstrukcji. Wierzę, że – jako że nie wyszłam nawet poza pierwszy biom, dżunglę – z czasem gra daje więcej szans na wznoszenie interesujących rzeczy, ale nie chce mi się przedzierać przez zwyczajne poziomy. Bardzo podoba mi się za to fakt, że cokolwiek zbuduję, pojawia się to potem na mapie nie w domyślnej, lecz nadanej przeze mnie formie. Do tego zresztą służy tryb sandbox – możesz wrócić do ukończonej budowli i wykorzystać garść nowych klocków, by ją upiększyć. A potem podczas eksploracji podziwiać efekty swojej pracy. 

Half Asleep | PC | rytmiczna • minigierki

Fabuła Melatonin, podobnie jak Burnhouse Lane, przeplata jawę i sen, ale w kompletnie innym klimacie – tutaj jest różowo, miękko i dla osób w każdym wieku, o ile tylko mają poczucie rytmu. Scenariusz podzielono na cztery noce, a każdą z nich na garść fajnych, zróżnicowanych minigierek. Tu trzeba powtarzać sekwencje zakupów, tam podlewać rośliny albo strzelać do kosmitów. Dwie pierwsze doby pokonałam bez większego problemu, gdy tylko weszłam we „flow”; w trzeciej pojawiła się sekwencja z rakietami, która sprawiła mi sporo problemów, ale skoro zrobiłam już 75% gry, byłam zdeterminowana, by Melatonin ukończyć. Ostatecznie jednak ta niepozorna gra ze stylową, uroczą oprawą wizualną i naprawdę przyjemną ścieżką dźwiękową pokonała mnie na ostatniej prostej. Minigierka z paleniem zdjęć okazała się dla mnie zbyt przytłaczająca i choć podejrzewam, że mogłabym ją ostatecznie pokonać siłą determinacji, musiałabym poświęcić na to znacznie więcej czasu, niż bym chciała. Mogę śmiało polecić Melatonin, bo jest sympatyczną, dobrze zrobioną grą, ale uczulam, że końcówka potrafi dać w kość.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do czwartku od ok. 13, w piątki od ok. 13 lub 18, w soboty od ok. 16). Do zobaczenia!