Webb: stara galaktyka, dwie nowe, zupełnie różne foty (i bonus)

Wspomniany obiekt to M83 – odkryta jeszcze pod koniec XVIII wieku galaktyka spiralna z poprzeczką, która jest u nas widoczna wiosną i latem w gwiazdozbiorze Hydry. Teleskop Jamesa Webba sfotografował ją przy użyciu dwóch instrumentów.

Pierwszy to NIRCam – a więc kamera pracująca w bliskiej podczerwieni. Widoczne na zdjęciu jasne czerwono-różowe plamy odpowiadają obszarom bogatym w zjonizowany wodór – mamy tu więc do czynienia z miejscami, gdzie spotkamy młode gwiazdy. Z kolei niebieska poświata widoczna wokół obszaru centralnego pokazuje rozmieszczenie starszych gwiazd. Zwarte jasnoniebieskie obszary w czerwonym, zjonizowanym gazie, skupione głównie w ramionach spiralnych, pokazują rozmieszczenie młodych gromad gwiazd.

Foto: ESA/Webb, NASA & CSA, A. Adamo (Stockholm University) and the FEAST JWST team

Druga, zupełnie inna fotografia, powstała z wykorzystaniem kamery MIRI, która wyłapuje fotony, pracując w paśmie średniej podczerwieni, od 5 do 28 mikronów. Tutaj dla odmiany widać w pełnej okazałości obłoki gazu, pyłu i widoczne pomiędzy nimi gwiazdy. Niebieskie kropki ukazują rozmieszczenie gwiazd w centrum galaktyki, z kolei żółte plamy odpowiadają obszarom, gdzie rodzą się nowe gwiazdy.

Foto: ESA/Webb, NASA & CSA, A. Adamo (Stockholm University) and the FEAST JWST team

Tym razem niestety nie podzielę się z Wami linkiem do fot o jakości „tapetowej”. To, co widzicie powyżej, jest już maksymalną udostępnioną przez NASA/ESA rozdzielczością.

Nie pokazywaliśmy wam również opublikowanej 19 października fotografii Jowisza wraz z dotyczącymi jej analizami (sama fotka jest w istocie jeszcze starsza, ale teraz doczekała się opracowania). Dzięki kamerze NIRCam, teleskopowi udało się bardziej szczegółowo zbadać atmosferę giganta i odkryć jej nowy element. To szybki strumień gazu, który rozciąga się na ponad 4800 kilometrów i znajduje się nad równikiem Jowisza, nad głównymi pokładami chmur. Jego odkrycie jest kolejnym już dowodem na to, że gazowa powłoka największej planety w naszym układzie w żadnym razie nie jest spokojnym miejscem i skrywa jeszcze sporo tajemnic. Sama fotografia zaś – cóż, jest po prostu bardzo ładna.

Foto: NASA, ESA, CSA, STScI, R. Hueso (University of the Basque Country), I. de Pater (University of California, Berkeley), T. Fouchet (Observatory of Paris), L. Fletcher (University of Leicester), M. Wong (University of California, Berkeley), J. DePasquale (STScI)

Foto: NASA, ESA, CSA, STScI, R. Hueso (University of the Basque Country), I. de Pater (University of California, Berkeley), T. Fouchet (Observatory of Paris), L. Fletcher (University of Leicester), M. Wong (University of California, Berkeley), J. DePasquale (STScI)

Foto: NASA, ESA, CSA, STScI, R. Hueso (University of the Basque Country), I. de Pater (University of California, Berkeley), T. Fouchet (Observatory of Paris), L. Fletcher (University of Leicester), M. Wong (University of California, Berkeley), J. DePasquale (STScI)

Jeśli zaś chcielibyście nacieszyć oczy innymi fotkami, to rzućcie okiem na te linki:

• 10 najlepszych moim zdaniem fotografii z zeszłego roku

• Rewelacyjnie wyglądający obiekt o nazwie HH 46/47

• Pozostałości po supernowej sprzed 340 lat i Uran

• Zestaw pierwszych oficjalnych fotografii z JWST

• Mgławica Tarantula, galaktyka NGC 1433, gwiazda Wolf-Rayet 124 i inne

• Fotki Jowisza i jego księżyców

• Mrowie galaktyk i porównanie do możliwości teleskopów Spitzera i Hubble’a

• Mgławica Ro Ophiuchi (wygląda obłędnie!), Galaktyka NGC 3256, Saturn w bliskiej podczerwieni, fragment wielkiej mgławicy w Orionie i inne

• Kosmiczny znak zapytania – nowy quest