Webb: Serce Drogi Mlecznej jak na dłoni
Co ciekawe, w skali kosmicznej do naszego centrum daleko nie mamy – to „ledwie” 25 tys. lat świetlnych. Problem w tym, że sporo tam pyłu, który przysłania widok. Dla teleskopu Jamesa Webba to jednak nie problem, gdyż pracuje w paśmie podczerwieni, a możliwości optyczne sprzętu przy tej odległości pozwalają już nawet skupiać się na pojedynczych gwiazdach.
Dużo wodoru
Widoczny na zdjęciu fragment nieba rozciąga się na ok. 50 lat świetlnych i mieści ok. 500 000 gwiazd oraz kilka wciąż niezidentyfikowanych obiektów. Fotka obejmuje niewielki fragment centralnej części Drogi Mlecznej o nazwie Sagittarius C i przedstawia przede wszystkim dużą, niebieską chmurę zjonizowanego wodoru, oddaloną od supermasywnej i centralnej dla naszej galaktyki czarnej dziury o ok. 300 lat świetlnych. To miejsce, gdzie wyróżniają się gęstsze, przypominające igły i dość chaotycznie ułożone struktury, o których jak na razie niewiele wiadomo – z całą pewnością staną się obiektem dalszych dociekań astronomów.
Obok chmury gazu widać klaster będący matecznikiem dla najmłodszego pokolenia gwiazd. To pyłowa struktura, w której centrum powstaje olbrzym skupiający masę trzydziestokrotnie przekraczającą masę naszego Słońca.
Centrum Galaktyki to zatłoczone i burzliwe miejsce. Istnieją tam turbulentne chmury gazu, z których powstają gwiazdy, które następnie wpływają na otaczający gaz za pomocą wypływających wiatrów, dżetów i promieniowania. Webb dostarczył nam mnóstwo danych na temat tego ekstremalnego środowiska i dopiero zaczynamy się w nie zagłębiać.
Całość w tej formie widoczna jest po raz pierwszy. Zrobienie tego zdjęcia było możliwe dzięki zastosowaniu pracującej w bliskiej podczerwieni kamery NIRCam. Fotografię w pełnej rozdzielczości ok. 5700 x 2200 pobierzecie stąd.
Inne ciekawe fotki
Oczywiście na fotografii centrum galaktyki możliwości teleskopu Webba się nie kończą. Oto inne ciekawe zdjęcia, które mogą wam przypaść do gustu:
• Współpraca dwóch teleskopów i mrowie galaktyk
• Jedna galaktyka w dwóch odsłonach
• 10 najlepszych moim zdaniem fotografii z zeszłego roku
• Rewelacyjnie wyglądający obiekt o nazwie HH 46/47
• Pozostałości po supernowej sprzed 340 lat i Uran
• Zestaw pierwszych oficjalnych fotografii z JWST
• Mgławica Tarantula, galaktyka NGC 1433, gwiazda Wolf-Rayet 124 i inne
• Fotki Jowisza i jego księżyców
• Mrowie galaktyk i porównanie do możliwości teleskopów Spitzera i Hubble’a
• Kosmiczny znak zapytania – nowy quest
Fot. otwierająca: NASA, ESA, CSA, STScI, and S. Crowe (University of Virginia)
Czytaj dalej
2 odpowiedzi do “Webb: Serce Drogi Mlecznej jak na dłoni”
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Jak tam kolorowo w tej czarnej pustce:)
Sprawa jest skomplikowana. Bardzo ogólnie mówiąc, wyraziste kolory na zdjęciach astro to kwestia długiego naświetlania – dla ludzkiego oka tego rodzaju obrazy są czarno-białe, po prostu za mało światła jest. Kolorowe są przede wszystkim „zwarte” ciała niebieskie, czyli planety itd. Choć z drugiej strony – raz miałem okazję pod ciemnym niebem patrzeć na mgławicę w Orionie przez naprawdę duży teleskop, zwierciadło zdaje się miało ok. 70 cm średnicy, i tam już też widziałem bardzo delikatne barwy. Inna sprawa, że fotki z teleskopów pracujących w podczerwieni są sztucznie kolorowane – ale tak, można powiedzieć, że jest kolorowo, barwy na ogół bowiem odpowiadają tam różnym długościom fal.